جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 210

پيشواياني كه مردم را به آتش دعوت مي‌كردند! (343)

و معناي پيشوا كردن آنان براي دعوت به آتش اين است كه: ايشان را پيشقدم در كفر و گناه كرد، در نتيجه ديگران به ايشان اقتداء كرده و به آنان پيوستند و اگر بپرسي كه چرا خداوند ايشان را پيشواي كفر كرد؟ وآيا اين كار به عدالت خدا برخوردي ندارد؟ در پاسخ مي‌گوييم: وقتي برخورد دارد كه اين اضلال خدا ابتدايي باشد، يعني خود آنان قبلاً كاري نكرده باشند كه مستوجب اين اضلال باشند و اما اگر اين اضلال به عنوان مجــازات كفــر و جحــودي باشد كه آنــان قبل از ديگــران مرتكــب شدنــد، بــه عدالت خدا برخورد نـدارد. (1)

آيا همه وارد آتش مي‌شوند؟

(مــوضــوع پــل صــراط: گــذركننــدگــان از آن و فــرو افتــادگــان بــه جهنــم)

«وَ اِنْ مِنْكُمْ اِلاّ وارِدُها كانَ عَلي رَبِّكَ حَتْما مَقْضِيّا!»

«هيچ كــس از شما نيســت مگر وارد جهنــم مي‌شــود كه بر پروردگارت حتمي و مقـــرر اســت،»

(344) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

«ثُمَّ نُنَجِّي الَّذينَ اتَّقُوْا وَ نَذَرُ الظّالِمينَ فيها جِثِيّا،»

«آن‌گاه كساني را كه تقوي پيشه كرده‌اند از آن رهايي مي‌بخشيم و ستمگران را به زانو درآورده در آن واگذاريم!» (71 و 72 / مريم)