جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 222

پس معلوم مي‌شود براي آخرت‌نيز آسمان‌ها و زميني‌است، هم‌چنان‌كه‌در آن‌بهشت ودوزخي و براي هر يك سكنه و اهلي است، كه خدا همه آن‌ها را به اين وصف توصيف كـرده كـه نـزد اوينـد و فـرمـوده: «ما عِنْـدَكُـمْ يَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللّهِ باقٍ!» (96 / نحل) و به حكــم اين آيــه آسمــان و زميـن آخرت از بين نمي‌رود.

واگر در آيه مورد بحث بقاي بهشت و دوزخ و اهل آن دو را به مدت بقاي آسمان و زمين محدودكرده از اين جهت است كه معناي اين دو اسم از حيث آسمان و زمين بودن هيــچ وقت از بين نمي‌رود، آن‌كه از بين مي‌رود يك نوع آسمان و زمين است و آن آسمان و زميــن دنيايي است كه اين نظــام مشهــود را دارد و اما آسمان‌ها و زميني

خلود و ابدي بودن در دوزخ (363)

كـه مثـــلاً بهشـــت در آن‌هــا اســت و بـه نـور پـروردگـار روشـن مـي‌شـود بـه هيـچ وجـه از بيـن نمـي‌رود و خـلاصـه جهـان همـواره آسمـان‌هـا و زمينـي دارد. چيـزي كه هست در آخرت نظـام دنيـائيش را از دست مي‌دهد. (1)

مشمولين عذاب ابدي

«يُضاعَفْ لَهُ الْعَذابُ يَوْمَ الْقِيمَةِ وَ يَخْلُدْ فيهِ مُهانا،»

«روز قيـامت عـذابش دو بـرابـر شــود و در آن به خواري جاويدان به سر برد.» (69 / فرقان)

مسأله خلود در عذاب، براي كسي كه شرك ورزيده مسلم است و هيچ حرفي در آن نيست و اما خلود در عذاب براي كسي كه قتل نفس محترمه كرده و يا مرتكب زنا شده

(364) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث