جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 229

چون مي‌خواهد اين طايفه را در ميان خوف و رجاء نگه دارد و خوف و رجاي آنان را تحريك كند، تا به اين وسيله تشويق و تحريك شوند به اطاعت از خدا و رسول و به دست آوردن سعادت خود و اجتناب بورزند از تمرد و در نتيجه از هلاكت. (1)

اصحاب دائمي دوزخ و گروهي كه اميد نجات دارند! (375)

جهنم دائم جزاي قتل عمـد مـؤمن

«وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنا مُتَعَمِّدا فَجَزآئُهُ جَهَنَّمُ خالِدا فيها وَ غَضِبَ اللّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ اَعَدَّ لَهُ عَذابا عَظيما،»

«و هر كس مؤمني را به عمد بكشد جزايش جهنم است كه جاودانه در آن باشد و خـدا بـر او غضـــب آرد و لـعنتش كنـد و عـذابـي بـزرگ بـرايش آمـاده دارد.» (93 / نساء)

كسي مؤمني را عمدا به قتل رسانده كه مقصودش از عملي كه كرده - زدن - همان قتل بوده باشد، يعني هم بداند كه اين مشت و لگد و يا تير او را مي‌كشد و هم بداند شخصي كه به دستش كشته مي‌شود مؤمن است، خداي عز و جل در اين آيه شريفه چنين قاتلي را به سختي تهديد كرده و به او وعده خلود در آتش داده، چيزي كه هست در سابق، آن‌جا كه پيرامون آيه: «اِنَّ اللّهَ لا يَغْفِرُ اَنْ يُشْرَكَ بِهِ،» (48 / نساء) و آيه: «اِنَّ اللّهَ

(376) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعا،» (53 / زمر) بحــث مي‌كرديم گفتيــم اين دو آيه مي‌تواند حكم خلــود قاتـل را مقيــد كنــد و در نتيجه مي‌توان گفــت: هر چنــد آيه مورد بحــث وعده آتش خالد و دائـم را مي‌دهـد، ليكـن صريح در حتمي بودن آن نيست و ممكن است خلود آن به‌وسيله توبه و يا شفاعــت مورد عفــو قـرار گيرد.

«وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ اَنْ‌يَقْتُلَ مُؤْمِنا اِلاّ خَطَأً!»(92/نساء)