جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 47

دامن هاويه، آتش سوزنده (73)

«و تـو نمـي‌دانـي هـاويـه چيسـت، آتشـي اسـت سـوزنـده.» (10 و 11 / قارعه)

ظاهرا مراد از «هاوِيَة» جهنم است و نام‌گذاري جهنم به «هاوِيَة» از اين جهت است كه اين كلمه از ماده هوي گرفته شده، كه به معناي سقوط است، مي‌فرمايد: كسي كه ميزانش سبك باشد سرانجامش سقوط به سوي اسفل سافلين است، هم‌چنان كه در جــاي ديگـر فـرمـود: «ثُـمَّ رَدَدْنـاهُ اَسْفَــلَ سـافِليــنَ، اِلاَّ الَّذينَ امَنُوا....» (5 و 6 / تين)

پس اين‌كه آتش دوزخ را توصيف كرده به هاويه و حال آن‌كه آتش سقوط نمي‌كند آتشيـان سقـوط مـي‌كننـد، از بـاب مجـاز عقلي است.

اگر «هاوِيَة» را مادر دوزخيان خوانده از اين باب بوده كه مادر، مأواي فرزند و مرجع او است، بـه هـر طـرف كـه بـرود دوبـاره بـه دامـن مـادر بـر مـي‌گـردد، جهنـم هم براي دوزخيان چنين مرجـع و سـرانجامـي اسـت.

«وَ ما اَدْريكَ ماهِيَهْ،» اين جمله عظمت و فخامت امر آن آتش را بيان مي‌كند:«نــارٌ

(74) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

حامِيَةٌ» يعني آتشي است سوزنده و شديد الحراره! (1)

لباس‌هائي از آتش براي جهنميان!

«... قُطِّـعَتْ لَـهُـــمْ ثِيابٌ مِــنْ نارٍ يُـصَبُّ مِـنْ فَـوْقِ رُؤوُسِـهِــمُ‌الْحَمـيــمُ،»