جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 52

سرانجام اعراض كنندگان از حق كه خود را از ياد رحمان به كوري مي‌زنند، اين است كه قرين‌هايي از شيطان ملازمشان گردند كه هيچگاه از ايشان جدا نشوند، تا در آخــر با خــود وارد عــذاب آخرتشــان كنند.

«وَ اِنَّهُمْ لَيَصُـدُّونَهُمْ عَنِ السَّبيـلِ وَ يَحْسَبـُونَ اَنَّهُمْ مُهْتَـدوُنَ،» (37 / زخرف) اين

قرين‌هاي شيطاني، عذابي بدتر از آتش دوزخ (81)

پندار غلط - كه وقتي از راه حق منحرف مي‌شوند گمان مي‌كنند هدايت يافته‌اند - خود نشانه تقييــض قرين است، يعنــي نشانه آن است كه از تحــت ولايت خــدا درآمده و در تحـت ولايــت شيطـان قــرار گرفتــه‌انــد.

«حَتّي اِذا جاءَنا قالَ يالَيْتَ بَيْني وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرينُ،» (38/ زخرف) اينان هم‌چنان بر جلوگيري از راه خدا و آنان بر پندار غلطشان - كه گمان مي‌كنند راه‌يافتگانند - ادامه مي‌دهند تا آن‌كه مرگ يكي از ايشان برسد و نزد ما آيد، در حالي كه قرينش هم با او باشد، آن وقت برايش كشف مي‌شود كه عمري گمراه بوده و اينك عواقب و آثار گمراهي يعني عـذاب قيـامت فـرا مي‌رسـد، آن وقت قـريـن خـود را مخـاطــب قــرار داده، بـا لحنـي كه مي‌رسانــد از او متــاذي و بيــزار است مي‌گويــد:

«اي كاش بين من و تو به مقدار فاصله بين مغرب و مشرق دوري مي‌بود و من همنشين تو نمي‌شدم، كه چه بد همنشيني هستي!»

از سياق آيه استفاده مي‌شود كه اين گونه افراد غير از عذابي كه در آتش از آتش دارند، عذابي هم از همنشيني با قرين‌ها مي‌چشند و بدين جهت آرزو مي‌كنند كه از آنان دور مي‌بـودنـد و از بين همـه عـذاب‌هـا تنها دوري از اين عـذاب را يـاد مي‌كنند و سايـر عـــذاب‌ها را از يــــاد مـي‌بـرنـــد.

(82) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

«وَ لَـنْ يَنْفَعَكُـمُ الْيَـوْمَ اِذْ ظَلَمْتُـمْ اَنَّكُـمْ فِـي الْعَـذابِ مُشْتَـرِكُـونَ!» (39 / زخرف) (1)

نه از آتش خارج مي‌شوند، نه عذرشان قبول است