جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 53

«ذلِكُمْ بِاَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آياتِ‌اللّهِ هُزُوا وَ غَرَّتْكُمُ‌الْحَيوةُ‌الدُّنْيا فَالْيَوْمَ لايُخْرَجُونَ مِنْـهــــــا وَ لا هُــمْ يُسْتَـعْتَبُــــونَ،»

«اين سرنوشتتان به‌خاطر آن بود كه آيات خدا را وسيله مسخره مي‌گرفتيد و زندگي دنيا مغرورتان كرد، در نتيجه امروز از آتش بيرون نخواهند شد و عذرشان پـذيــرفتــه نمي‌شــود.» (35 / جاثيه)

مي‌فرمايد: اين عذابي كه بر سرتان آمد به سبب اين بود كه شما آيات خدا را سخريه مي‌دانستيد: و به استهزاي آن مي‌پرداختيد و نيز بدين سبب بود كه زندگي دنيا شما را مغــرور كـرد و به آن دل بستيـد.

نه از آتش خارج مي‌شوند، نه عذرشان قبول است (83)

«فَالْيَوْمَ لا يُخْرَجُونَ مِنْها وَ لا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ،» در اين جمله خلاصه‌اي از عذاب در آن روز را بيان مي‌كنـــد و آن عبارت است از خلود در آتش و پذيرفته نشدن عذرشان. (1)

به رو سوي آتش كشيده مي‌شوند؟

«اِنَّ الْمُجْرِمينَ في ضَـلالٍ وَ سُعُـرٍ،»

«بـه درستـي مجـرميـن از مـوطـن سعادت يعني از بهشت گمراه و در آتش افـروخـتـه قــرار دارنـد.» (47 / قمر)

«يَـوْمَ يُسْحَبُـونَ فِـــي النّــارِ عَلـــي وُجـُوهِهِـــمْ ذوُقُــوا مَــسَّ سَقَـــرَ،»