جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 67

«خاطـِئُون» عبارتند از كســاني كه گناه و خطاكــاري، عــادتشــان شده باشد. (1)

حديث غاشيه: نوشيدن از چشمه سوزان و طعام ضريع

«هَــلْ اَتيـــكَ حَـــديـــثُ الْغـــاشِيَـــةِ؟»

«آيـا داستــان غـاشيـه يعنــي روز قيـامت بـه تـو رسيــده اسـت ؟» (1 / غاشيه)

درآن‌روز چهره‌هايي ازشدت شرمساري، حالت ذلت به‌خودمي‌گيرند، ازسيمايشان اين معنا خوانده مي‌شود كه در دنياتلاش بسيار كرده‌اند و در اين‌جا تلاش‌هاي خود را بي‌فايــده يافتــه‌انــد و در نتيجــه خستگــي دنيــا از تنشــان بيـرون نرفتـه اســت... .

«تَصْلي نارا حامِيَــةً،» (4 / غـاشيه) مـلازم آتشـي هستنـد در نهايت درجه حرارت.

(104) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

«تُسْقــي مِنْ عَيْــنٍ انِيَــةً،»(5 / غاشيه) از چشمــه‌اي مي‌نــوشنــد كــه در نهــايـت درجـــه حــرارت است.

«لَيْسَ لَهُمْ طَعامٌ اِلاّ مِنْ ضَريعٍ، لا يُسْمِنُ وَ لا يُغْني مِنْ جُوعٍ» (6 و 7 / غاشيه) طعامـي جــز از خــار تهوع‌آور «ضَريع» ندارند كه آن‌هم نه كسي را فربه مي‌كند و نه گرسنگي را دفــــع مــي‌ســـازد.