جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 71

زودي در آتش افروختـه خواهند شد و آتش گيره آن خواهند گشت.(1)

آبي چون مـس گداخته

«... اِنّا اَعْتَدْنا لِلظّالِميـنَ نارا اَحاطَ بِهِـمْ سُـرادِقُـها وَ اِنْ يَسْتَـغيثُــوا يُغاثُوا بِماءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي‌الْوُجُوهَ بِئْسَ‌الشَّرابُ وَ ساءَتْ مُرْتَفَقا،»

«.. ما براي ستمكاران آتشي مهيا كردهايم كه سراپرده‌هاي آن در ميانشان گيرد و اگر فريادرســي خواهنـد به آبــي چون مس گداختــه كمكشان دهند، كه چهره‌ها را بريــان مي‌كنـد، چه بد شربتي و چه بــد جــاي آسايشي اسـت!» (29 / كهف)

اگر به جاي «اَعْتَدْنا لِلكافِرينَ» فرموده:«اَعْتَدْنا لِلظّالِمينَ» براي اين بوده كه بفهماند عذاب مذكور از تبعات ظلم ظالمين است كه در آيه «اَلَّذينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِ اللّهِ وَ

آبي چون مس گداخته (109)

يَبْغُونَها عِوَجا وَ هُمْ بِالاْخِرَةِ هُمْ كفِرُونَ» (19 / هود) آن را بيان نموده و مي‌فرمايد: «ظالِمين» كساني‌اند كه از راه خدا جلوگيري مي‌كنند و راه خدا را معوج مي‌خواهند و نسبت به زندگي آخرت كافرند. سزاي اين افراد را در ذيل آيه تعيين كرده و فـرمـوده: «اگر فريادرسي خـواهند به آبي چون مس گداخته كمكشان دهند، كه چهره‌ها را بـريـان مي‌كند، چـه بـد شربتــي و چـه بــد جــاي آسايشـــي است!» (1)

ريختن آب جوشان به سر جهنميان!

«... فَالَّذينَ كَفَروُا قُطِّعَتْ لَهُـمْ ثِيابٌ مِنْ نارٍ يُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُؤوُسِهِمُ‌الْحَميمُ،»