جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 82

«كُلَّمـا اُلْقِيَ فيها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها اَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذيرٌ؟» «فَوْج» به معناي جماعتي است كه به سرعت از جايي عبور كنند و در اين جمله اشاره است به اين‌كه كفار دسته دسته داخــل دوزخ مي‌شوند، هم‌چنــان كه آيه زير هم به اين معنا اشاره نموده، مي‌فرمايد: «وَ سيقَ الَّذينَ كَفَروُا اِلي جَهَنَّمَ زُمَرا،» (71 / زمر) و اين به خاطر آن است كه هر متبوعي با تابعين گمراه خود داخل مي‌شوند، هم‌چنان كه در آيــه زير فرمــوده اســت: «وَ يَجْعَــلَ الْخَبيثَ بَعْضَهُ عَليبَعْضٍ فَيَرْكُمَــهُ جَميعــا فَيَجْعَلَهُ في جَهَنَّمَ.» (37 / انفال)

هر دستــه‌اي كه در جهنم ريختــه مي‌شوند و يا به ســوي آن سوق داده مي‌شونــد، ملائكــه موكل بر دوزخ و نگهبانــان آن از در توبيــخ مي‌پرسنــد: مگر بــراي شمـا «نَذير،» يعنــي پيامبري كه شمــا را از چنيــن عذابي بترسانــد نيامــده؟!

«قـالُـوا بَلـي قَـدْ جــاءَنـــا نَذيــرٌ فَكَذَّبْنــا...،» (9 / ملك) اين جمله حكايت پاسخي

شرحي از لحظات ريخته شدن كفار به جهنم (127)

اســت كه دوزخيان به فرشتگــان خازن دوزخ مي‌دهند و در آن اعتراف مي‌كنند به اين‌كـه «نَذيــر» برايشــان آمــد و از آتش دوزخ انــذارشـان كرد، ولي تكذيبـش كردند و افتــــرا به او بستنــد.

«وَ قالُوا لَوْ كُنّا نَسْمَعُ اَوْ نَعْقِلُ ما كُنّا في اَصْحابِ السَّعيرِ!»

«گوينــد: اگر مي‌شنيديم و عقل خود بكار مي‌برديم از دوزخيان نبوديم!» (10 / ملك) (1)

وقتـي جهنـم به گمـراهـان نمودار شـود!

«وَ بُـرِّزَتِ الْجَـحيـمُ لِلْـغاويـنَ،»

«و جهنم به گمراهان نمــودار شـــود،» (91 / شعراء)