جهنم از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 84

«وَرَأَ الْمُجْرِمـُونَ النّارَ فَظَنُّوا اَنَّهُـمْ مُـواقِعـُوهـا وَ لَـمْ يَجِـدُوا عَنْها مَصْرِفا،»

«و گنهكاران جهنم‌راببينند ويقين كنندكه‌درآن افتادني هستند و گريزگاهي نيابند.» (53 / كهف)

مقصود از مواقعه نار واقع شدن در آتش است. و بعيد نيست كه مراد وقوع از دو طرف باشد يعني وقــوع مجرمين در آتــش و وقوع آتـش در مجرمين و آتش‌زدن آنان.

جمله: «وَ لَـمْ يَجِـدُوا عَنْها مَصْرِفا ـ و از آن مفري نمي‌يابند،» يعني نمي‌يابند محلي را كه به سويش منصرف شوند و از آتش به سوي آن فرار كنند.

(130) جهنم از ديدگاه قرآن و حديث

در اين‌كه از مشـركين بـه مجـرمين تعبيـر فـرمـوده فهميـده مي‌شـود كـه حكـم عام است و همه صاحبان گناهان و جرائم را شامل مي‌شود.(1)

حـال خـاسـرين هنگـام عرضه به آتش

«وَ تَـريهُـمْ يُعْـرَضُـونَ عَلَيْهـا خـاشِعينَ مِنَ الذُّلِّ يَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِيٍّ وَ قالَ الَّذينَ امَنُوا اِنَّ الْخاسِرينَ الَّذينَ خَسِرُوااَنْفُسَهُمْ وَ اَهْليهِمْ يَوْمَ الْقِيمَةِ اَلا اِنَّ الظّالِمينَ في عَذابٍ مُقيمٍ،»

«و مي‌بيني ايشان را كه بر آتش عرضه مي‌شوند، در حالي كه از شدت ذلت حالتي ازخشوع‌دارند كه با گوشه چشم و پنهاني به‌آن‌مي‌نگرند و آن‌هايي‌كه‌ايمان آوردند مي‌گويند: زيانكاران كساني هستند كه در قيامت هم خود را باختند و هم خـانـدان خـود را. آري، بداننـد كـه ستمگران در عذابي دائمي خواهند بود.» (45 / شوري)