جهنم کمینگاه بزرگ صفحه 106

1- دخان: 47-48.

آیه فوق [دخان:48] ناظر به همین معنی است، می گوید: هنکامی که او را در آتش دوزخ می افکنند، و می گویند بچش! ای مرد نیرومند گرامی سرزمین مکه!».(1)

12- خوردن غذا از درخت «زقّوم»:

یکی دیگر از عذاب های دوزخیان این است که غذایشان از درخت «زقّوم» می باشد که از آتش می روید و خوردن آن نیز بر سوزش درونشان می افزاید.

و نیز خوراکشان از «ضریع» [خار خشک] و چرک و خون [غِسلین] می باشد.

خداوند متعال در مورد خوراک دوزخیان می فرماید:

لَیس لَهُم طَعَامٌ إِلا مِن ضَرِیعٍ * لا یُسمِنُ وَ لا یُغنی مِن جُوعٍ.(2)

«غذائی جز از ضَریع [= خار خشک تلخ و بدبو] ندارند؛ غذایی که نه آنها را فربه می کند و نه از گرسنگی می رهاند».

إِنَّ شَجَرَت الزَّقُّومِ * طعَامُ الأَثِیمِ * کَالمُهلِ یَغلی فی البُطونِ.(3)

«مسلّماً درخت زقّوم غذای گنهکاران است، همانند فلز گداخته در شکمها می جوشد؛ جوششی همچون آب سوزان!». .