جهنم کمینگاه بزرگ صفحه 146

1- نک: علم اخلاق اسلامی (ترجمه جامع السعادات) 305:2.

2- ر.ک: أمالی شیخ طوسی: 537 ذح 1162؛ وسائل الشیعه 293:12 ح16339.

3- ر.ک: أمالی شیخ مفید: 338 ؛ رسائل شهید ثانی: 292 ؛ بحار 253:72 ح34.

4- ر.ک: علم اخلاق اسلامی 396:2.

5- همان، ص206.

و در خبر است که: «خدای تعالی در قیامت به بنده خود گوید: فرزند آدم! ترسیدی و مرا اطعام نکردی. بنده گوید: خداوندا چگونه تو را که ربّ العالمین هستی اطعام می کردم؟ می فرماید: برادرت گرسنه بود و سیرش نکردی، که اگر او را اطعام می کردی مرا اطعام کرده بودی».(1)

2- 10- آزاد کردن بنده مؤمن:

پیامبر اسلام (صَلَی اللهُ عَلیه وَآله وسَلم) می فرماید: «مَن أَعتَقَ رَقَبَهً مُؤمِنَهً کَانَت فَداءَهُ مِنَ النّارِ؛(2) هر کس یک بنده مؤمن را آزاد کند خداوند او را از آتش جهنم نجات می دهد».

2-11- مشایعت مجاهدین در راه خدا:

در روایت است که گاهی رسول الله (صَلَی اللهُ عَلیه وَآله وسَلم) یک مایل یا دو مایل، بعضی از مجاهدین را مشایعت می فرمودند. به سند معتبر از امام حسن مجتبی (علیهِ السَّلام) روایت شده که فرمود: از رسول الله (صَلَی اللهُ عَلیه وَآله وسَلم) شنیدم که فرمود: «من اغبرّت قدماه فی سبیل الله لم تمسّها نار جهنّم؛ (3) ای غبار آلود شده در راه حق، آتش جهنّم بدان نمی رسد».

شرافت غبار قدم بدرقه کنندگان مجاهدان فی سبیل الله تعالی که چنین است، پس قدر خون شهدا چه اندازه است؟

در برخی از روایات جنگ احد آمده است که هنگام دفن شهداء احد، رسول الله (صَلَی اللهُ عَلیه وَآله وسَلم) می فرمود: کدام یک از این ها بهره .