جهنم کمینگاه بزرگ صفحه 43

1- ر.ک: ثواب الاعمال: 260 ؛ وسائل الشیعه 181:17 ح22299 ؛ المکاسب شیخ انصاری 53:2 ؛ تحریرالوسیله 497:1 مسأله 14؛ و نیز نک: تفسیر قرطبی 263:13.

جَهَنَّمَ وَ لَهُم عَذَابُ الحَرِیق؛ کسانی که مردان زنان با ایمان را شکنجه دادند سپس توبه نکردند، برای آنها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است!».

و امام صادق (علیهِ السَّلام) فرمود: «قال الله عزّوجلّ: لیأذن بحرب منّی من آذی عبدی المؤمن؛ (1) خدای عزوجل می فرماید: آن کس که بنده مؤمن مرا بیازارد به من اعلان جنگ می دهد».

و فرمود: «اذ کان یوم القیامه نادی مناد: أین المؤذون لأولیائی؟ فیقوم قوم لیس علی وجوههم لحم، فیقال: هؤلاء الذین آذوا المؤمنین، و نصبوا لهم و عائدوهم و عنّفوهم فی دینهم. ثم یؤمر بهم إلی جهنّم؛(2) چون قیامت شود، منادی ندا کند: کجایند آزار کنندگان دوستان من؟ پس عدّه ای که صورتشان گوشت ندارد برخیزند، و گفته شود: این هایند آن کسانی که مؤمنان را آزردند، و با آنانت دشمنی کردند و عناد ورزیدند و با آنها درباره دینشان درشتی نمودند، سپس فرمان رسد که آنان را به دوزخ برند».

11- تکبُّر و غرور:

در آیات و روایات فراوانی اشاره به این صفت زشت و خطرناک شده است، به گونه ای که می توان عامل بدبختی دوزخیان را همین عامل دانست.

در سوره های مختلفی از قرآن به داستان ابلیس و آفرینش انسان شده است، که عامل اصلی سقوط ابلیس از آن مقام والایی که داشت، چیزی جز کبر و غرور بیان نبود.

در حدیث است که: الکبر مطایا النّار؛ (3) کسی که بر مرکب کبر سوار است او را به آتش می برد، و روی بهشت را نخواهد دید تا در .