جهنم کمینگاه بزرگ صفحه 51

1- ر.ک: الخصال: 296 ح65؛ روضه الواعظین: 507؛ بحار 107:2 ح7.

2- حضرت امام خمینی (قدس سره)، نک: جهاد اکبر: 16.

این دسته در طبقه چهارم دوزخ اند. عده ای دیگر کسانی اند که در پی گفتار یهود و نصاری می روند تا علم و حدیث خود را با آن انبوه سازند، اینان در طبقه پنجم جهنم اند. دیگر عالمانی هستند که به مسند فتوی تکیه می زنند و می گویند: (هر چه می خواهید) از من بپرسید. و چه بسا کلمه ای هم نمی فهمند - و خدا کسانی را که ناشایسته امری را به خود ببندد دوست ندارد - و این گروه در طبقه ششم آتش جای دارند. طایفه ای دیگر کسانی هستند که علم را وسیله نخوت و فضل فروشی قرار می دهند، جای اینان در طبقه هفتم دوزخ است.»(1)

15- غیبت:

وَ لا یَغتَب بَعضُکُم بَعضاً أَیُحِبُّ أَحَدُکُم أَن یَأکُلَ لَحمَ أَخیهِ مَیتا فَکَرِهتُمُوهُ.(2)

«غیبت نکند بعض شما بعضی را. آیا دوست دارد یکی از شما که گوشت برادر خود را بخورد در صورتی که مردار است؟».

ما غافلیم از آنکه اعمال ما عیناً با صورتهای مناسبه با آنها در عالم دیگر به ما رجوع می کند. نمی دانیم که غیبت کردن صورت مردار خوردن است. صاحب این عمل همان طور که چون سگهای درنده أعراض مردم را دریده و گوشت آنها را خورده، در جهنّم نیز صورت ملکوتی این عمل به او رجوع می کند.

در روایت است که: رسول خدا (صَلَی اللهُ عَلیه وَآله وسَلم) به واسطه زنا مردی را سنگسار فرمود. یکی از حُضّار به رفیقش گفت: «این شخص در .