جهنم کمینگاه بزرگ صفحه 58

1- ر.ک: معراج السعاده: 252.

2- ر.ک: مصباح الشریعه: 40 ؛ بحار 393:68 ح71 ؛ نهج السعاده 360:7.

3- ر.ک: معراج السعاده: 253.

یکی از بزرگان گفته است که: گر مصاحبت و همنشینی کنم با فاسق فاجر خوش خلقی، دوست تر دارم که با عابد کج خلقی بنشینم».(1)

20- خودفریبی و تسویف:

مولا مهدی نراقی (قدس سره) در «جامع السعادات» می گوید: «قد ورد انّ اکثر اهل النّلار صیاحهم من سوف، یقولون و احزناه من سوف.» روایت شده که ناله بیشتر اهل جهنّم از «سوف» (مماطله و به تأخیر انداختن) است و ناله واحزناه از سوف گفتن و مماطله وظایف، سر می دهند».(2)

«سوف» مانند «س» بر فعل مضارع داخل می شود و آن را به آینده اختصاص می دهد و آینده مستفاد از «سوف» طولانی تر از آینده مستفاد از «س» است، و بسا افعالی که به آینده موکول می شوند، هرگز توفیق انجام آنها بدست نمی آید و از قبیل آرزوهای ناشدنی محسوب می گردند و چه ضرب المثل عالی است: «فلانٌ یا لَسَوفَ»، یعنی فلانی غذایش «سوف» گفتن و مماطله کردن است، و دائماً «آینده انجام می دهم» را بر زبان دارد.(3)

21- مال حرام خوردن:

رسول خدا (صَلَی اللهُ عَلیه وَآله وسَلم) فرمود: «کسی که باک نداشته باشد که مال را از کجا به دست آورد، خدا هم باک ندارد که او را از کجا وارد دوزخ کند».(4) .