جهنم کمینگاه بزرگ صفحه 92

1- همان.

2- قلم: 11-13.

3- همزه:1.

بعد از آن به نزد آقا رفت و گفت: زن تو با مرد بیگانه طرح دوستی افکنده، و اراده کشتن تو کرده است. چنانچه خواهی صدق من بر تو روشن شود، خود را به خواب وانمای، و ملاحظه کن.

مرد به خانه رفته چنین کرد. زن را دید با تیغ بر بالین او آمد. یقین به صدق غلام کرده، بی محابا از جا برخاست و زن را به قتل رسانید. در ساعت، غلام خود را به خویشان زن رسانیده، ایشان را از قتل زن اخبار نمود. ایشان آمده شوهر را کشتند. و شمشیرها در میان قبیله زن و شوهر کشیده شد و جمعی کثیر به قتل رسیدند».(1)

میان دو کس جنگ چون آتش است *** سخن چین بدبخت هیزم کش است

کنند این و آن خوش دگر باره دل *** وی اندر میان، کور بخت و خجل

میان دو تن آتش افروختن *** نه عقلاست خود را در آن سوختن

عالم بی عمل:

یو نیز در درّ منثور است که ابن مردویه از انس روایت کرده که گفت رسول خدا (صَلَی اللهُ عَلیه وَآله وسَلم) فرمود:

شبی که مرا به معراج بردند به جمعیتی عبور دادند که لبهایشان را با قیچی های آتشین می بریدند و دوباره جایش سبز می شد؛ از جبرئیل پرسیدم اینها چه کسانی هستند؟ گفت: اینها خطیبانی از امّت تواند که به مردم چیزی می گویند که خود عمل نمی کنند.(2)

خداوند متعال درباره این قوم و دسته افراد در چند جای قرآن کریم ایشان را توبیخ کرده و می فرماید: «أتأمرون الناس بالبرّ و تنسون انفسکم و أنتم تتلون الکتاب أفلا تعقلون؛ آیا مردم را به .