معرفت معاد صفحه 222

صفحه 222

و رحمتی جدید و بر اولیای کرامش با کرامتی خوب و بر بندگان توبه کننده از گناهانشان آمرزشی برای گناهانشان است . واژه «توبه » در اطلاق بر خداوند با لفظ «علی » متعدّی می شود. (1)

سیّد علی خان مدنی در شرح دعای امام سجّاد (علیه السلام) در این فقره از دعا «انت التوّاب » نوشته است  :

توّاب از اسمای خداوند متعال است . او به سوی بندگانش با آمرزش باز می گردد وآنها را برای توبه ، بسیار کمک می کند. (2)

فقره آخر دعا، بیان گر عطای توفیق از سوی خداوند برای بازگشت بنده است . امیرمؤمنان علی (علیه السلام) فرمود:

من أعطی التوبه لم یحرم القبول ؛ (3)

کسی که توفیق توبه پیدا کند از قبول محروم نمی شود.

سیّد رضی این سخن آن حضرت را مورد تصدیق قرآن دانسته و به آیه 17 سوره النساء استشهاد نموده است . (4)

2 _ 29. بازگشت بندگان

توبه در بندگان ، بازگشت آنان به سوی خداست . و این بازگشت در گروههای مختلف متفاوت است  :

_ توبه و بازگشت صالحان و متّقیان و طلب آمرزش آنان . در این جا در صدق مفهوم تائب ؛ (توبه کننده ) شرط نیست که این برگشت پس از ارتکاب گناه باشد. بلکه بازگشت برای تجدید ایمان و تحکیم میثاق میان خدای تعالی و اولیای اوست .


1- مناهج البیان (جزء 29) ص 151.
2- ریاض السالکین ، ج 4، ص 476.
3- نهج البلاغه ، کلمات قصار، کلمه 135.
4- نهج البلاغه ، کلمات قصار، کلمه 135.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه