معرفت معاد صفحه 301

18 _ 36. مراوده و دوستی بهشتیان

یکی از نعمت های روحانی بهشت ، مراوده و دوستی بهشتیان با همدیگر

و دیدار با شخصیت های بزرگ است . بهشتیان با خواصّ از بندگان صالح ،

همانند انبیای مرسلین و پیامبران اوالوالعزم  : به ویژه خاتم پیامبران (صلی الله علیه و آله) وامیرمؤمنان (علیه السلام) وسایر امامان (علیهم السلام) دیدار می کنند، مقام قرب و بزرگواری ایشان را می بینند و مرحمت آن وجودهای مقدّس ، شامل حال شیعیان و دوستان و موالیان

آنها می شود. (1)

امیرمؤمنان (علیه السلام) در مورد فرجام متّقیان و بهره مندی آنان از بهشت و نعمت های آن ، زائران بهشت را فرشتگان و همنشینان آن را پیامبران نام برده است . (2)در قرآن مجید

آمده است  :

(وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَی سُرُرٍ مُتَقَابِلِینَ )؛ (3)

و آنچه کینه و بدخواهی در سینه های آنان است برکنیم ، برادرانه بر روی تخت ها رو به روی هم تکیه کنند.

گفته شده است : اهل بهشت ، دور از افعال بد همچون غیبت ، تهمت ، ظلم و ستم ، فحش ، ضرب و اذیّت و امثال آن نسبت به یکدیگرند، با هم مهربان و رفیقند و با یکدیگر مراوده و معاشرت و رفت و آمد دارند در حالت برادرانه . (4)

19 _ 36. سرور سرشار بهشتیان

یکی از ویژگی های مهمّ و حیاتی بهشت ، سرور و نشاط زایدالوصف اهل آن است .

1- کفایه الموحّدین ، ج 4، ص 397.
2- نهج البلاغه ، خطبه 183.
3- الحجر، آیه 47.
4- اطیب البیان ، ج 8، ص 45.