معرفت معاد صفحه 318

نار: یعنی شعله ظاهر محسوس ، حرارت تنها، آتش جهنّم (1)و آتش . (2)این واژه

145 بار در قرآن مجید به کار رفته است که بیشتر موارد آن به معنی آتش دوزخ است .

هاویه : یعنی آتش . (3)هاویه آتشی است در غایت گرمی (4)و یک بار در قرآن کریم

آمده است . گفته شده است . آیه شریفه (فَأُمُّهُ هَاوِیَهٌ ) (5)_ جایگاه او در آتش است _

یعنی فرد جهنّمی را به صورت سرنگون در هاویه می افکنند. (6)

3 _ 38. نام برخی مکان ها و وادی های جهنّم

آنیه : یکی از چشمه های اعماق جهنّم «آنیه » نام دارد که هرگز ساکن نمی گردد و همیشه از شدت حرارتش در جوش است . حق تعالی فرموده است : (تُسْقَی مِنْ عَیْنٍ آنِیَهٍ )؛ (7)از چشمه ای جوشان نوشانده شود. وقتی کاسه ای آهنین پر از آنیه به نزدیک

روی اشقیا بیاورند، لب های ایشان بالا جهد و گوشت های روی ایشان فرو ریزد، وچون جرعه ای از آن در شکم ایشان داخل شود، آنچه در شکم ایشان است از احشاء و امعاء گداخته شود و از زیر ایشان به در رود و پوست های ایشان بگدازد. (8)

أثام : رودخانه ای است از ارزیر گداخته ، در بین آن سنگستانی است از آتش . جای کسی است که غیر از خدا را پرستیده باشد یا کسی را به ناحق کشته باشد و زناکاران نیز آن جا خواهند بود. (9)

1- المفردات فی غریب القرآن ، ص 508.
2- فرهنگ نوین ، ص 741.
3- المفردات فی غریب القرآن ، ص 548.
4- تفسیر شریف لاهیجی ، ج 4، ص 852.
5- القارعه ، آیه 9.
6- تفسیر شریف لاهیجی ، ج 4، ص 852.
7- الغاشیه ، آیه 5.
8- رساله بهشت و دوزخ ، ص 181.
9- تفسیر القمی ، ج 2، ص 371، حقّ الیقین ، ص  501