برزخ و معاد از دیدگاه قرآن و روایات صفحه 543

آیه دیگری می فرماید:

{وَلا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِینٍ لَّا یَأْکُلُهُ إِلَّا الخْاطِئُون}.((1))

و طعامی غیر از غِسلین (چرک و پلیدی دوزخیان) نصیبش نیست. و آن طعام را کسی جز اهل دوزخ نمی خورد.

واژه (غِسلین) یک بار در قرآن آمده است غِسلین از ماده (غَسل) به معنای شستشو است، راغب در مفردات می گوید (غِسلین) آبی است که از شستشوی بدن کفار در دوزخ می ریزد، ولی اکثر مفسّران و اهل لغت گفته اند که (غِسلین) خونابه ای است که از بدن دوزخیان فرو می ریزد و چون شبیه آبی است که انسان به آن شستشو می کند (غِسلین) نامیده شده است.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود:

والذی نفسی بیده، لو أن قطره من الغسلین قطرت علی جبال الأرض لساخت إلی أسفل سبع أرضین، ولما أطاقته، فکیف بمن هو شرابه.((2))

قسم به خداوندی که جانم در دست اوست، اگر قطره ای از غسلین بر کوه های زمین ریخته شود؛ تا طبقه هفتم زمین می رود و چگونه تحملش را دارد کسی که غسلین شراب او باشد!

باز در وصف طعام جهنمیان فرمود:

{وَطَعاماً ذا غُصَّهٍ وَعَذاباً ألیماً}.((3))

1- حاقه/ 36 - 37.
2- تفسیر برهان، ج 3، ص 82.
3- مزمل/13.