سوشیانت منجی ایرانویج صفحه 147

بخش هفتم: درباره گزندی که هزاره هزاره به ایران شهر آمد

«درباره گزندی که هزاره هزاره به ایران شهر آمد» عنوان بخش هیجدهم بندهش (بهار، ص139%143؛ و نیز پژوهشی در اساطیر ایران، ص184 به بعد) است که در آن به چگونگی هزاره ها و پیدایش موعودهای سه گانه زرتشتی و وقایعی که در طول هر هزاره اتفاق می افتد توجه شده است. خلاصه مطالب این بخش چنین است:

«در هزاره نخستین پس از آمیزشِ اهریمن با آفرینش هرمزدی، کیومرث و مشی و مشیانه و فرزندانشان زیستند و نیز هوشنگ و طهمورث دیوان را کشتند. با بریده شدن جم، هزاره به سر رسید. در هزاره دوم ضحاک به شاهی نشست. در هزاره سوم، فریدون جهان را میان سه پسرش بخش کرد و جنگ های ایران و ناایرانیان درگرفت، با پیکار و حوادث بسیار. در آن هزاره، کی خسرو افراسیاب را کشت و خود به کنگ دژ رفت با تن جاودان، و شاهی به لهراسب سپرد. در سی سالگی شاهی گشتاسب، هزاره سوم به سر آمد و هزاره چهارم رسید که در آن زرتشت دین پذیرفت و آن را رواج داد. در همان هزاره، اسکندر به ایران شهر تاخت و اردشیر بابکان شاهی را بازآراست، تا شاهی به یزدگرد آمد و تازیان به ایران شهر تاختند. از این پس، هیون و ترک به ایران می تازند و ستم می کنند تا کی بهرام از سوی کابل آید و مردم به او بگروند. پشوتن از کنگ دژ با یکصد و