- مقدمه استاد کریستین بونو 1
- پیشگفتار 16
- فرگرد نخست: موعود در دین زرتشت 26
- اشاره 26
- هزاره اوشیدر 36
- هزاره اوشیدرماه 37
- پیدایی سوشیانس 38
- اشاره 39
- فرگرد دوم: آخرالزمان در ادبیات پیشگویانه زرتشتی 39
- آخرالزمان در ادبیات پیشگویانه زرتشتی 40
- علائم آخرالزمان - نشانه های ظهور منجی زرتشتی 44
- جهان و اوضاع آن پیش از ظهور منجیان 52
- جهان و اوضاع آن پس از ظهور منجیان 59
- گاه هوشیدر 59
- گاه هوشیدرماه 63
- گاه سوشیانس 65
- اشاره 68
- فرگرد سوم: متون مکاشفانه و پیشگویانه 68
- متون مکاشفانه و پیشگویانه 69
- بخش اوّل: بهمن یشت 73
- بخش دوم: زند بهمن یسن 89
- اشاره 104
- بخش سوم: پیش گویی های جاماسپ 104
- جاماسب نامه فارسی 108
- بخش چهارم: یادگار جاماسپ 117
- اشاره 125
- بخش پنجم: زراتشت نامه 125
- (57) بی مرگی خواستن زراتشت [زَنْد وُهومَن یسْن، بخش یکم] 126
- [تمثیل درخت هفت شاخ و پیشگوییهای یزدان برای زرتشت] 127
- (58) دور آهن گُمِخْت [پیشگوییهای یزدان برای زرتشت] 128
- [سرآمدن هزاره و علایم آخر زمان] 130
- (59) آگاه کردن زراتشت را در آخر هزاره 131
- روزگار ایران و ایرانیان پس از ساسانیان 131
- (60) پرسیدن زراتشت دگربار از یزدان 132
- اشاره 137
- بخش ششم: هزاره اوشیدر و اوشیدرماه و سوشیانس 137
- درباره رستاخیز و تن پسین 143
- بخش هفتم: درباره گزندی که هزاره هزاره به ایران شهر آمد 147
- بخش هشتم: آخر هزاره 152
- بخش نهم: نشان های زادن منجی 160
- اشاره 163
- بخش دهم: ادبیات پیش گویانه ایرانی ورای مرزهای ایران 163
- سروش های غیبی هیستاسپ (پیشگویی گشتاسب) 165
- فرجام شناسی ایرانی در «سروش های غیبی هیستاسپ» 167
- تولد منجی در وقایع نامه زوکنن 171
- اشاره 175
- فرگرد چهارم: از اوستای اشکانی تا اوستای اسلامی 175
- اشاره 176
- علل گرایش ایرانیان به اسلام 184
- دستکاری در متون زرتشتی 187
- فرگرد پنجم: ادبیات پیشگویانه و نقش آن 192
- اشاره 192
- اشاره 193
- بهمن یشت و تحریفات آن 199
- زبان های فارسی و عربی 209
- کتابنامه 209
- زبان های اروپایی 215
- نمایه 219
بخش هشتم: آخر هزاره
شرح و بسط ادوار جهانی و توصیف اوضاع جهان و گذر ایام در آخرالزمان و روزگار سختی که پایان هر دوره و به عبارتی در طول هزاره ها بر مردمان می گذرد، جزیی تفکیک ناپذیر از ادبیات پیش گویانه و یا «ادبیات بَدزمانگی» است، که در ادبیات دینی ادیان جهان و نیز آثار فارسی میانه و فارسی نو در منابع زرتشتی نمونه هایی دارد که چنان که تاکنون گذشت و با متون آنها به تفصیل آشنا شدیم، مشهورترین آنها زند بهمن یسن، جاماسپ نامه، زراتشت نامه و صد در بندهش است. روایت زند بهمن یسن و جاماسپ نامه فارسی در روایات داراب هرمزدیار (2/86 به بعد) نقل شده که خود با روایت آخر هزاره در دست نویس م.او 29(1)
شباهت بسیار دارد.
«آخر هزاره» عنوان قطعه ای است در دست نویس م.او 29 که چنان که از نامش پیداست، همانند روایت زند بهمن یسن و دیگر روایات از این دست، در توصیف زمانه و شرح چگونگی هزاره ها و به طور کلی اوضاع جهان و مردمان در آخرالزمان است. این قطعه (آخر هزاره)، فاقد زبان سلیس و پاکیزه روایت زند بهمن یسن، و طبعاً کوتاه تر از آن است، اما نثری روشن تر از دیگر قطعه های انشایی دست نویس م.او 29 دارد. «هنگام مقایسه زبان «آخر هزاره» با روایات داراب هرمزدیار، در آن بخش هایی که با هم بسیار هماننداند، می توان افزایه هایی در روایتِ اخیر دید که
1- . دست نویس م.او 29 در مجموعه «گنجینه دست نویس های پهلوی و پژوهش های ایرانی» با شماره 26 از سوی مؤسسه آسیایی دانشگاه شیراز به سال 1355 هجری شمسی به کوشش دکتر ماهیار نوابی، دکتر کی خسرو جاماسپ آسا، و همکاری دکتر بهرام فرهوشی و دکتر محمود طاووسی به صورت چاپ عکسی انتشار یافته است. این دست نویس با نام فارسی «داستان گرشاسب، تهمورس و جمشید، گِلشاه و متن های دیگر» با آوانویسی و ترجمه از متن پهلوی و یادداشت های فراوان توسط خانم دکتر کتایون مزداپور، سال 1378، نشر آگاه به چاپ رسیده است. قطعه آخر هزاره که متن آن در اینجا آمده از این کتاب، ص300%312 انتخاب شده، و بیشتر یادداشت های آن نیز عیناً ذکر گردیده است. برای آگاهی بیشتر درباره این دست نویس ر.ک: پیشگفتار کتاب مذکور.