- مقدمه استاد کریستین بونو 1
- پیشگفتار 16
- اشاره 26
- فرگرد نخست: موعود در دین زرتشت 26
- هزاره اوشیدر 36
- هزاره اوشیدرماه 37
- پیدایی سوشیانس 38
- فرگرد دوم: آخرالزمان در ادبیات پیشگویانه زرتشتی 39
- اشاره 39
- آخرالزمان در ادبیات پیشگویانه زرتشتی 40
- علائم آخرالزمان - نشانه های ظهور منجی زرتشتی 44
- جهان و اوضاع آن پیش از ظهور منجیان 52
- جهان و اوضاع آن پس از ظهور منجیان 59
- گاه هوشیدر 59
- گاه هوشیدرماه 63
- گاه سوشیانس 65
- فرگرد سوم: متون مکاشفانه و پیشگویانه 68
- اشاره 68
- متون مکاشفانه و پیشگویانه 69
- بخش اوّل: بهمن یشت 73
- بخش دوم: زند بهمن یسن 89
- بخش سوم: پیش گویی های جاماسپ 104
- اشاره 104
- جاماسب نامه فارسی 108
- بخش چهارم: یادگار جاماسپ 117
- بخش پنجم: زراتشت نامه 125
- اشاره 125
- (57) بی مرگی خواستن زراتشت [زَنْد وُهومَن یسْن، بخش یکم] 126
- [تمثیل درخت هفت شاخ و پیشگوییهای یزدان برای زرتشت] 127
- (58) دور آهن گُمِخْت [پیشگوییهای یزدان برای زرتشت] 128
- [سرآمدن هزاره و علایم آخر زمان] 130
- (59) آگاه کردن زراتشت را در آخر هزاره 131
- روزگار ایران و ایرانیان پس از ساسانیان 131
- (60) پرسیدن زراتشت دگربار از یزدان 132
- بخش ششم: هزاره اوشیدر و اوشیدرماه و سوشیانس 137
- اشاره 137
- درباره رستاخیز و تن پسین 143
- بخش هفتم: درباره گزندی که هزاره هزاره به ایران شهر آمد 147
- بخش هشتم: آخر هزاره 152
- بخش نهم: نشان های زادن منجی 160
- بخش دهم: ادبیات پیش گویانه ایرانی ورای مرزهای ایران 163
- اشاره 163
- سروش های غیبی هیستاسپ (پیشگویی گشتاسب) 165
- فرجام شناسی ایرانی در «سروش های غیبی هیستاسپ» 167
- تولد منجی در وقایع نامه زوکنن 171
- اشاره 175
- فرگرد چهارم: از اوستای اشکانی تا اوستای اسلامی 175
- اشاره 176
- علل گرایش ایرانیان به اسلام 184
- دستکاری در متون زرتشتی 187
- فرگرد پنجم: ادبیات پیشگویانه و نقش آن 192
- اشاره 192
- اشاره 193
- بهمن یشت و تحریفات آن 199
- زبان های فارسی و عربی 209
- کتابنامه 209
- زبان های اروپایی 215
- نمایه 219
بخش دهم: ادبیات پیش گویانه ایرانی ورای مرزهای ایران
اشاره
بیرون از مرزهای ایران روایاتی احتمالاً از یک متن مذهبی ایرانی ضد هلنی برجا مانده که در آن زمان بر سراسر آسیای غربی نفوذ و تأثیر بسیار عظیمی داشته است و ظاهراً عده ای ایرانی پیشگویی کرده اند که به زودی سلطه اروپاییان منفور به خواست خداوندی و برای همیشه از ایران و آسیا برچیده خواهد شد، و بار دیگر مشرق زمین پرچمدار آزادی، بیرق مجد و عظمت گذشته خویش را بر تارک زمین به اهتزار درخواهد آورد. این اندیشه
چندین قرن در نهان و خفیه جریان داشته است و از این همه روایات مختلفی برجا مانده، که روایت مندرج در کتاب دانیال از عهد عتیق؛ روایت مذکور در قطعاتی پراکنده که با عنوان پیشگویی هیستاسپ (گشتاسب) آمده؛ و بالاخره روایتی مندرج در ترجمه پهلوی یک رساله اوستایی موسوم به بهمن یشت (که توضیحات آن گذشت) از آن جمله اند. اما قبل از پرداختن به این مطالب، اشاره به کهن ترین متنِ پیشگویی ایرانی در مجموعه ای تحت عنوان پیش گویی های سیبولایی(1) (سی بیل) که مجموعه ای
اعتراض آمیز و ضد هلنی است، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
پیشگویی ایرانی در کتاب سوم مجموعه حاضر در سطرهای 395%388 جای دارد که به نظر بسیاری از دانشمندان، مؤلف آن یک نفر یهودی است که در حدود 140 ق. م می زیسته، و هموست که از ترکیب و جور کردن پیشگویی هایی شرقی و هلنی، علیه دولت های یونانی
1- . برای آگاهی از پیش گویی های سیبولایی و بحث درباره آنها ر.ک: J. Geffcken, Die Oracula Sibyllina 1902; H.C.O. Lanchester, "the Sibyllina Oracles", Books III-V 1918; T. Zielinski, La Sibylle 1924; E. R. Bevan, Sibyls and Seers 1928; A. Kurfess, Sibyllinesche Weissagungen 1951.