سوشیانت منجی ایرانویج صفحه 171

می طلبند و بر مردگان حسرت می خورند و بر زندگان دلسوزی می کنند.

(Inst. VII. 16,4.12)

بهمن یشت دوم، 44 نیز با تفصیلاتی بیشتر از معمول از این طرز برخورد انسان ها چنین حکایت می کند:

«در آن زمانه هراس انگیز مردمانی که کمربند مقدس به کمر دارند و (با وجود این) بدی و فرمانروایی بد و هرگونه قانون دروغ را می جویند (هر چه) بر سر ایشان آمده است، زندگی را برایشان ناممکن می سازد، پس در پی مرگ به عنوان پاداش باشند. و جوانان و کودکان با درد به آن اندیشند و شوخی و شادی دل در بین آنان نباشد».

با این وصف مرگ فرا می رسد و با چنان نسبتی که انسانیت به نیستی می گراید و حتی یک دهم از هر هزار یا به زحمت صد نفر باقی نمی ماند.

(Inst. VII.16,4.12)

این شرح توصیفی را در بهمن یشت دوم، 47 نیز با اندکی تغییر بازمی یابیم. در اینجا گفته شده است که از هر دَه نفر، نُه تن در فقر و بیچارگی فرو خواهند رفت.

کاهش نُه دهم را بهمن یشت دوم، 31 درباره بذرها یادآور شده است:

«اگر صد (تخم) بگیرد، 90 بکاهد، ده فزون شود و آن چه فزون شده است، مزه و لذت ندهد».

در بهمن یشت جای دیگر (دوم، 27) این شرح آخرت از تضعیف تدریجی دولت و جامعه بحث می کند.

سروش های غیبی می گویند که دوسوم دامپروران نابود خواهند شد و تنها یک سوم که رنج دیده اند، زنده خواهند ماند. (Inst. VII. 16,4.12)

ولی چنین ویژگی و سخن در بهمن یشت وجود ندارد. (1)

تولد منجی در وقایع نامه زوکنن

وقایع نامه زوکنن (Chronique de zuqnin) کتابی مسیحی به زبان سریانی است که مطالب آن به نوبه خود - در اثری تاریخی بازمانده که به غلط به نام تاریخ نگار سریانی، دیونوسیوس تل ماره ای (Dionysius von tell mahre)مشهور بود - ولی باید گفت که خود وقایع نامه در اصل نوشته مستقلی است که در آن به تفصیل درباره تولد منجی، ستاره و مغان