خطر مادی شدن دین صفحه 70

1- سوره ی توبه، آیه ی 32.

ملک ری می رفت نماز جماعت هم برپا می کرد، به نظر خودش قربه الی الله هم نماز می خواند، اما نمازی که خدای آن نماز نمی تواند او را از ملک ری منصرف کند، آن خدا آن قدر در قلب عمر سعد ارزش ندارد که برای حفظ نور آن خدا از قتل فرزند رسول خدا صلی الله علیه و آله دست بردارد. معنی دینِ مادی شده همین است و به همین جهت حضرت سجاد علیه السلام می فرمایند: «لَا یَوْمَ کَیَوْمِ الْحُسَیْنِ علیه السلام ازْدَلَفَ عَلَیْهِ ثَلَاثُونَ أَلْفَ رَجُلٍ یَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّهِ کُلٌّ یَتَقَرَّبُ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِدَمِهِ وَ بِاللَّهِ یُذَکِّرُهُمْ فَلَا یَتَّعِظُونَ حَتَّی قَتَلُوهُ بَغْیاً وَ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً»؛(1)

روزی چون روز تو نباشد ای حسین! سی هزار مرد که گمان می کردند از این امت اند دور او را گرفتند و هر کدام به کشتن او به خدا تقرب می جست و او خدا را به آنها یادآور می شد و پند نمی گرفتند تا او را به ستم و ظلم و عدوان کشتند.

معنی ولایت

بعضی ها دین شان یک دین خیالی و خدایشان یک خدای وَهمی است و با خیالات خود خوش اند، بدون آن که با حقیقت حضرت احدیت ارتباط داشته باشند، نماز می خوانند بدون آن که به هست و نیست خداوند کاری داشته باشند. بلکه با خدای خیال خود خوش اند چنین مکتبی را در اصطلاح امروزی آن «نومینالیسم» می گویند، بندگی شان خیالی است صرفاً برای آن که در روان خود راحت باشند بدون آن که نظر به واقعیت موضوع داشته باشند، مثنوی مولوی و دیوان حافظ می خوانند برای آن که