معاد صفحه 119

آری ، در قیامت هم صدای بسیار شدیدی پیدا می شود ، القارِعَهُ ما القارِعَه و با این صدا ، اهل محشر حیرت زده و پراکنده شده و هر دسته ای به سمتی می دوند چنانکه گویا یک هدف خاصّی دارند .

خداوند متعال به پیامبرش می فرماید: وتَرَی النّاسَ سُکاری (421) در وقت بر پا شدن قیامت مردم را مست می بینی ، ولی آنها مست نیستند ، بلکه عذاب چنان شدید است که عقل را از سر آنها ربوده است .

البتّه این وحشت ها مربوط به افراد گناهکار و کافر است ، افراد با ایمان با آرامش و اطمینان و نور خاصّی در قیامت حضور پیدا می

کنند و هیچ دلهره و وحشتی هم ندارند . یَسعی نُورُهُم بَینِ اَیدِیهِم (422)

اگر در قرآن می خوانیم که در قیامت انسان از برادر و مادر و پدر و همسر و فرزندش فرار می کند ، مربوط به کفّار است . (423) وگرنه در همان روز که روی صورت بعضی غبارها و آثار غم نشسته ، (424) آری در همان روز ، افراد نیکوکار با صورت های نورانی و خندان در حالی که پیام های بشارت را دریافت کرده اند در صحنه قیامت حضور پیدا می کنند . وُجُوهٌ یَومَئذٍ مُسفِرَهٌ ضاحِکَهٌ مُستَبشِرَهٌ(425)

در آن روز حضور در دادگاه الهی اجباری است و جای طفره رفتن نیست ، زیرا با هر انسانی ماءموری است که او را به جلو می راند و ماءمور دیگری بر اعمالش گواهی می دهد . کلُّ نَفسٍ مَعَها سائِقٌ و شَهیدٌ(426)

نام ها و اوصاف قیامت

مرحوم فیض کاشانی نام های قیامت را که بیش از یکصد نام و وصف است از آیات و روایات بیان نموده است . (427) امّا نام ها و اوصافی که در قرآن آمده ، به این تربیت است :

1یَومَ تُبْلَی السّرائِر(428) روزی که پرده ها کنار رود و و اسرار فاش شود .

2یَومَ یَکونُ النّاسُ کَالفَراشِ المَبثُوت (429) روزی که مردم همانند پروانه های پراکنده ، مبهوت ، متفرّق و گیج هستند .