معاد صفحه 143

البتّه کم کم با صحنه های قیامت بیشتر آشنا می شوند و می بینند که تمام پرده ها کنار رفته و دیگر جای خلاف گویی نیست ، لذا در سوره نساء می خوانیم : لا یَکتُمُونَ اللّهَ حَدِیثاً(576) در آن روز هیچ چیزی را پنهان نگاه نمی دارند و به همه انحراف ها و گناهان خود با کمال صراحت اقرار می کنند .

اینها مانند کسانی هستند که مرتکب کارهایی شده اند ، ولی پس از دستگیری در دادگاه همه چیز را منکر می شوند و همین که مدارک و عکس ها و شاهدها همه حاضر شدند و دیدند که دیگر جای انکار نیست ،

همه چیز را با بیان ساده و روشن اقرار می کنند .

کوتاه سخن آنکه در قیامت به خاطر وجود همان خصلت دروغ بافی که در دنیا داشتند ، یا به خاطر آشنا نبودن به آن نظام و یا احتمال تاءثیر دروغ ، اوّل دروغ هایی می گویند ، ولی چیزی نمی گذرد که با کنار رفتن پرده ها و حجاب ها همه چیز را اقرار می کنند .

حساب و جزای کارهای انجام نشده

در فرهنگ اسلام برای انسان دوگونه حساب و جزا ثبت می شود:

1 کارهایی که خودش انجام داده است .

2 کارهایی را که انجام نداده ، ولی تصمیم بر انجام آن داشته است .

توضیح آنکه : بر خلاف قوانین حقوقی این جهان که تنها روی کارهای انجام شده حکم صادر می کنند و نسبت به افکار و انگیزه ها و آرزوها و نیّت ها عکس العملی نشان نمی دهند ، اسلام ، هم برای کارهایی که انسان انجام داده و هم نسبت به انگیزه و نیّت هایی که در دل داشته و به مرحله عمل نرسیده حساب باز نموده است ، به طوری که هرگاه انسانی در مشرق زمین عمل صالح یا فاسدی انجام دهد ، هرچند سال ها بلکه قرنها از آن گذشته باشد و دیگری در مغرب نسبت به انجام آن کار راضی یا ناراضی باشد ، در دادگاه عدل الهی به هنگام جزا یا کیفر ، پای او را نیز به میان می کشند .

این رضایت باطنی و پیوند مکتبی ، علاوه بر اینکه یک حقیقت قابل ملاحظه