معاد صفحه 176

در اینجا سعی می کنیم ، پرتوی از سیمای شفاعت که در کتب مختلف مطرح شده است را در قالب پرسش ها و شبهات و پاسخ به آنها بیان نماییم:

پاسخ به شبهات

سؤ ال 1 : آیا مساءله شفاعت اولیای خدا در قیامت ، قطعی و حتمی است ؟ و آیا قرآن و روایات با صراحت از آن نامی به

میان آورده اند ؟

پاسخ : بله ، تمام کتاب های مهم اعتقادی شیعه و سنّی مساءله شفاعت را طبق روایات متعدد بیان کرده اند . (720) در قرآن بیش از بیست مرتبه از مساءله شفاعت سخن به میان آمده و مرحوم مجلسی در بحار ، 86 حدیث در این باره نقل فرموده است . فخررازی در تفسیر آیه عَسی اءن یَبعَثَکَ رَبُّکَ مَقامَاً مَحمُوداً(721) می گوید: همه مفسّران گفته اند: مقام محمودی را که خداوند در این آیه به پیامبرش وعده داده ، همان مقام شفاعت اوست . (722)

بنابراین از نظر قرآن و روایات ، در اصل شفاعت انبیا و اولیای خدا جای هیچ گونه تردید و اختلافی نیست .

سؤ ال 2 : آیا شفاعت کردن تنها مخصوص پیامبر است ؟

پاسخ : نه ، زیرا در روایات (شیعه و سنّی ) شفاعت را برای علما و شهدا و صالحان بیان کرده اند ، تا چه رسد به امامان معصوم علیهم السّلام .

سؤ ال 3 : از چه کسانی شفاعت می شود ؟

پاسخ : کسانی که دارای بینش و عقائد فکری و رهبری صحیح باشند و تنها در عمل دچار لغزشهایی شده باشند ، مشمول شفاعت شافعان می شوند . قرآن می فرماید: لایَملِکُونُ الشَّفاعَهَ الاّ مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحمنِ عَهداً(723) تنها کسانی از شفاعت بهره مند می شوند که میان خود و خدایشان پیمانی داشته باشند و خدا و اولیای او و راه آنان را قلباً پذیرفته باشند .