معاد صفحه 211

تعدّد درهای بهشت به خاطر ازدحام یا زیبایی و امثال آن نیست ، بلکه به خاطر آن است که هر گروهی با توجّه به راهی که رفته اند از درب مناسب وارد شوند و یا در مقام معلوم و در جای خود قرارگیرند .

پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله فرمود: برای بهشت دری است به نام باب المجاهدین که رزمندگان ، مسلّحانه وارد می شوند و ملائکه به آنان خوش آمد می گویند . (873)

در حدیث دیگری می خوانیم که نام یکی از درهای بهشت ریّان است که تنها روزه داران از آن وارد می شوند . (874)

امام صادق علیه السّلام می فرماید: اِنّ لِلجَنَّهِ باباً یُقالُ لَهُ المَعرُوفُ لایَدخُلُهُ اِلاّ اهلُ المَعرُوفِ(875) برای بهشت دری است به نام معروف که اهل معروف از آن در وارد می شوند .

در بعضی روایات نام های دیگری نیز برای درهای بهشت بیان شده است ، از جمله : باب البَلاء که به خاطر صبر در برابر مشکلات و مصائب است ، چنانکه قرآن می فرماید: سَلامٌ عَلَیکُم بِما صَبَرتُم (876) و همچنین باب الرَّحمه ، باب الصَّبر و باب الشُّکر . (877)

البتّه درهای بهشت باز و آماده ورود بهشتیان است . مُفَتِّحَهً لَهُمُ الاَبوابَ(878)

بزرگی بهشت

وسعت و بزرگی بهشت به مقدار پهنه آسمان ها و زمین است ، قرآن می فرماید: جَنَّهٍ عَرضُهَا السَّمواتِ وَ الاَرضَ(879) یا جَنّهٍ عَرضُها کَعَرضِ السَّماءِ وَ الاَرضِ(880) و بهشتیان در آن آزادنه رفت و آمد دارند

.

شاید بعضی خیال کنند این وسعت به چه درد می خورد ؟ اگر ما را در گوشه ای از بهشت جا بدهند کافی است ! ولی نباید فراموش کنیم هنگامی که در شکم مادر بودیم اگر از ما سؤ ال می شد: در دنیا چقدر جا لازم دارید ؟ می گفتیم : کمی از این جایی که هستیم بزرگتر و روشنن تر ، امّا همین که بدنیا آمدیم ، خانه های معمولی ما را قانع نمی کند و کار انسان به جایی می رسد که حتّی کره زمین نیز برای او تنگ می شود و به فکر تسخیر کرات آسمانی می افتد .