- اشاره 1
- تداعی عرفی شدن فقه 1
- 1. توحید در تشریع 10
- 2. بازشناسی حکم الهی از حکم ولائی 11
- 3. مکتوب پیامبر اسلام در انواع دیه 13
- نقد: 15
- ورود این واژه ها در احکام مسلّم الهی 17
- دیه زن و فقیهان اهل سنت 23
- دیه زن و فقیهان شیعه 24
- ارزیابی دلیل اوّل 26
- شیوه زندگی غربی ملاک احکام اسلامی نیست 29
- نقد دلیل دوم 29
- تحلیل هر دو اصل 30
- دلیل چهارم نویسنده 31
- نقد دلیل سوم 31
- نقد اندیشه 33
- 4. دیه بر عاقله نوعی تعاون و مساعدت است 37
- آیا دیه بر عاقله بر خلاف آیه قرآنی است؟ 39
- ارزش یکسانی مکان ها 43
- ارزش یکسانی زمان ها 44
- اشاره 46
- 2. روایت کلینی به سند صحیح 50
- 1. روایت صدوق به سند صحیح 50
- تغلیظ دیه قتل در حرم امن الهی 53
- اشاره 53
- قتل در حرم و تغلیظ دیه 55
- دیدگاه فقیهان اهل سنت در قتل در حرم 55
- دیدگاه فقهای شیعه در قتل در حرم 56
- ارزش یابی نظر مخالف در نشست فقه پژوهشی 58
- نقد تضعیف روایات مربوط به قتل در ماه حرام و در حرم 60
- اشاره 62
- ریشه های سؤال نخست 63
- دیه بر عاقله، ربطی به ساختار زندگی ندارد 65
- چگونه فرد غیر مسئول، پیامد دیگری می پذیرد 68
- پاسخ پرسش دوم: 70
- روایه ظریف فی الدیات 81
- سوره مائده 111
- سوره توبه 111
- سوره نساء 111
- سوره بقره 111
- سوره روم 112
- سوره شوری 112
- سوره مجادله 112
- سوره نجم 112
- سوره قریش 112
- سوره یوسف 112
- سوره عنکبوت 112
می نمود تا مشکل برطرف شود، این گونه احکام به طور غالب دو ویژگی دارند:
1. معمولاً اختلافی رخ داده و نزاع درگرفته، رسول گرامی(صلی الله علیه وآله وسلم) چون بر امت اسلامی ولایت دارد، از مقام ولایت بهره گرفته حکمی را صادر می نمود مثلاً به رجل انصاری دستور می دهد و می فرماید: برو درخت سمره بن جندب را از بیخ و بن بکن و به سوی او بیاندازد.(1)
دستور کندن درخت حکم ولائی است، ولی مدلل با یک حکم شرعی آسمانی است به نام «لا ضرر ولا ضرار» که پشتوانه قرآنی دارد.
2.احکام ولائی محدود به زمان و مکان خاص است، ونمی توان آن را حکم الهی کلی تلقی کرد و در طول زمان بر آن تمسک جُست. برای روشن شدن مطلب، حکم میرزای شیرازی(قدس سره)در مورد تحریم تنباکو را در نظر بگیرید، او برای کوتاه کردن دست استعمارگران از اقتصاد ایران قریب به این مضمون فرمود: الیوم استعمال تنباکو، بأی نحو کان به حکم محاربه با امام زمان(علیه السلام) است.
این نوع احکام حسبیه، موردی و کاملاً جزئی بوده و به
1- 1 . اذهب فاقعلها وارم بها وجهه فانّه لا ضرر ولا ضرار. وسائل، ج17، باب12 از کتاب احیاء موات، حدیث3.