- اشاره 1
- تداعی عرفی شدن فقه 1
- 1. توحید در تشریع 10
- 2. بازشناسی حکم الهی از حکم ولائی 11
- 3. مکتوب پیامبر اسلام در انواع دیه 13
- نقد: 15
- ورود این واژه ها در احکام مسلّم الهی 17
- دیه زن و فقیهان اهل سنت 23
- دیه زن و فقیهان شیعه 24
- ارزیابی دلیل اوّل 26
- شیوه زندگی غربی ملاک احکام اسلامی نیست 29
- نقد دلیل دوم 29
- تحلیل هر دو اصل 30
- دلیل چهارم نویسنده 31
- نقد دلیل سوم 31
- نقد اندیشه 33
- 4. دیه بر عاقله نوعی تعاون و مساعدت است 37
- آیا دیه بر عاقله بر خلاف آیه قرآنی است؟ 39
- ارزش یکسانی مکان ها 43
- ارزش یکسانی زمان ها 44
- اشاره 46
- 2. روایت کلینی به سند صحیح 50
- 1. روایت صدوق به سند صحیح 50
- تغلیظ دیه قتل در حرم امن الهی 53
- اشاره 53
- دیدگاه فقیهان اهل سنت در قتل در حرم 55
- قتل در حرم و تغلیظ دیه 55
- دیدگاه فقهای شیعه در قتل در حرم 56
- ارزش یابی نظر مخالف در نشست فقه پژوهشی 58
- نقد تضعیف روایات مربوط به قتل در ماه حرام و در حرم 60
- اشاره 62
- ریشه های سؤال نخست 63
- دیه بر عاقله، ربطی به ساختار زندگی ندارد 65
- چگونه فرد غیر مسئول، پیامد دیگری می پذیرد 68
- پاسخ پرسش دوم: 70
- روایه ظریف فی الدیات 81
- سوره نساء 111
- سوره مائده 111
- سوره بقره 111
- سوره توبه 111
- سوره روم 112
- سوره نجم 112
- سوره شوری 112
- سوره قریش 112
- سوره مجادله 112
- سوره یوسف 112
- سوره عنکبوت 112
تغلیظ دیه قتل، در ماه های حرام
اشاره
یکی از مسائل مورد اتفاق بسیاری از فقیهان تغلیظ دیه در برخی از زمان ها و مکان ها است اینک به بیان هر دو می پردازیم:
اخیراً کارشناسی در نشست «فقه پژوهی»، برخی مسئله تغلیظ دیه در ماه های حرام را مطرح کرده و به نقد آن پرداخته و می گوید: «جنایت در ماه های حرام باعث تغلیظ دیه می شود و این در حقیقت از اوضاع و احوال قبیله ای عربستان سرچشمه گرفته است که آن ها در جنگ بودند
و لذا گفته اند در ماه های حج این جنگ و جدال و قتل متوقف شود در حالی که در کشوری مثل ایران از اول فروردین تا پایان اسفند خشونت ممنوع است.
اساس گفتار ایشان را یک خبر مشهور تشکیل می دهد که می رساند تحریم جنگ در ماه های حرام از آنِ عرب جاهلیت است در حالی که این اندیشه بر خلاف آیه قرآنی است. در سوره مبارکه توبه، آیه 36 چنین می فرماید:
(إِنَّ عِدَّهَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَهٌ حُرُمٌ).
«شماره ماه نزد خدا از روزی که آسمان ها و زمین را آفرید دوازده ماه است از آن ها چهار ماهش حرام است».
آنگاه می فرماید: