راه بهشت صفحه 68

1- 214) بحارالأنوار: 7 / 183 از امالی شیخ طوسی؛ بحارالأنوار: 7 / 197.

پذیرفته نمی شود، که از هر گناهی توبه کند، باز در گناه بزرگ تری واقع می شود.»(1)

رحمت بی منتهای خداوند در قیامت

رحمت الهی به قدری گسترده است، که احدی نمی تواند اندازه آن را بداند، و لکن برخی از بهانه ها و اسباب رحمت الهی را می توان شماره نمود، برای مثال، حسن ظنّ به خداوند، و امید به رحمت او، از اسباب رحمت الهی است،(2) و اسباب رحمت الهی همانند رحمت او، نامحدود است، چرا که رحمت خداوند همه چیز را احاطه نموده است،(3) و رحمت او سابق بر غضب اوست،(4) و او ملقّب به ارحم الرّاحمین است.(5)

از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل شده که فرمود:

«خداوند یکصد رحمت دارد، یکی از آنها را بین جنّ و انس و حیوانات تقسیم نموده، و آنان با این یک رحمت، به یکدیگر ترحّم می کنند، و فرزندان خود را دوست می دارند، و نود و نه رحمت دیگر را برای قیامت ذخیره نموده، تا [ با اضافه نمودن آن یک رحمت] به بندگان خود ترحّم نماید.»(6)