می شود زیبا مرد صفحه 80

برهوت

برهوت نام چاهی است در سرزمین حضر الموت که در جنوب یمن است. چاه عمیقی است، کسی قدرت پایین رفتن از آن و رسیدن به قعرش را ندارد. در آنجا مارهای سیاه، حیوانات موذی و وحشی فراوانند، گرمای طاقت فرسایی هم دارد. پست و پُرآفت و کثیف و پررنج است.

¯قال امیرالمؤمنین (علیه السلام): «شَرُّ بِئرٍ فِی النَّارِ بَرَهُوتِ الَّذِی فِیهِ اَروَاحُ الکُفَّار.» (1) «بدترین چاه در آتش، برهوت است که ارواح کُفّار در آنند.»

¯امام صادق (علیه السلام) از امیرالمؤمنین (علیه السلام) نقل می کنند:

«بدترین آب ها در بسیط زمین، آب برهوت است، برهوت همان است که در حضر الموت است و در آنجا جغدهایی که ارواح کُفّار بدانها تعلق پیدا کرده است، وارد می شوند.» (2)

¯امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «در پشت یمن یک وادی است که به آن وادی برهوت گفته می شود و در آن وادی کسی سکونت ندارد مگر مارهای سیاه و از پرندگان فقط جغد. در آن وادی چاهی است به نام بَلَهوت که هر صبح و شام ارواح مشرکین را آنجا می برند تا از آبی که چون فلز گداخته گرم و چون چرک مخلوط شده با خون است بیاشامند.» (3)

1- کافی، ج 1، ص 67.
2- فروع کافی، ج 1، ص 76.
3- بحار، ج 3، ص291؛ معادشناسی، ج3، ص275.