انسان و معاد صفحه 25

ناگزیر خداوند همه کسانی را که از ایشان عهد گرفته به این دنیا خواهد آورد.

و نیز در آیه:

یا أَیُّها النّاسُ إِنْ کُ_نْتُ_مْ فِی رَیْبٍ مِنَ آلبَعْثِ فَإِنّا خَلَقْناکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُ_طْفَهٍ ثُمَّ مِنْ عَلَ_قَهٍ ثُمَّ مِنْ مُ_ضْغَهٍ مُخَ_لَّقَهٍ وَغَیْرِ مُخَ_لَّقَهٍ. (1)

امام باقر (علیه السلام) در تفسیر «مخلقه و غیر مخلقه» مخلقه را ذریّه ای می داند که در صلب حضرت آدم (علیه السلام) قرار داشتند.

الْم_ُخَلَّقَهُ هُمُ الذَّرُّ الَّذِینَ خَلَقَهُمُ اللَّهُ فِی صُلْبِ آدَمَ (علیه السلام)أَخَذَ عَلَیْهِمُ الْمِیثَاق. (2)

مخلّقه ذرّه هایی هستند که خداوند  آن ها را در صلب آدم خلق کرده از ایشان پیمان گرفته است.

چکیده درس دوّم

Ë وجود انسان پیش از دنیا از نظر قرآن کریم و روایات اهل بیت (علیهم السلام) امری مسلّم است و جای هیچ گونه شک و تردید در آن نیست.

Ë روح آدمی پیش از تعلّق به بدن در عالمی به عنوان عالم ارواح یا عالم اظلّه وجود داشته و ارواح در آن عالم از همدیگر متمایز و دارای درک و شعور و اختیار و آزادی بوده اند.

Ë انسان ها به ص_ورت ذرّ در عالم ذرّ (=عهد = میثاق = الست) از پشت حضرت آدم (علیه السلام) بیرون کشیده شده و درآن عالم نیز دارای شعور و آزادی بوده و مورد تکلیف به ربوبیّت الهی قرار گرفته و به زبان و قلب به آن اقرار کرده اند. همه انسان های بیرون آمده از پشت حضرت آدم (علیه السلام) در عالم ذرّ دوباره در پشت ایشان جای گرفته اند و به