معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 144

1- [1] . تفسیر المیزان، ج 12، ص 130.

2- [2] . سوره ی قصص، آیه ی 84.

3- [3] . سوره ی بقره، آیه ی 174.

«کسانی که کتمان می کنند آنچه را خدا نازل کرده، و آن را به بهای کمی می فروشند، آنها جز آتش چیزی نمی خورند، و خداوند روز قیامت، با آنها سخن نمی گوید، و آنان را پاکیزه نمی کند، و برای آنها عذاب دردناکی است».

دیگر آیاتی که بر این مطلب (ظهور اعمال به صورت عذاب) دلالت دارند؛ آیات: 10 سوره ی نساء، آیه ی 33 سوره ی جاثیه و....

- تجسّم اعمال بُخل ورزیده شده

)وَ لا یحْسَبَنَّ الَّذین یبْخَلُونَ بما آتاهُمُ الله مِن فَضلِهِ هُوَ خیرا لَهُم بل هُو شَرٌّ لَهُم سَیطَوَّقُونَ ما بَخَلُوا بهِ یومَ القیامَه ...((1)

«کسانی که بُخل می ورزند، و آنچه را خدا از فضل خویش به آنان داده، انفاق نمی کنند گمان نکنند این کار به سود آن هاست؛ بلکه برای آنها شرّ است، به زودی در روز قیامت آنچه را نسبت به آن بخل می ورزیدند، همانند طوقی به گردنشان می افکنند ..».

دیگر آیات دلالت کننده، عبارتند از:

سوره ی آل عمران/ 11، عنکبوت/ 54، 55، تحریم/ 6، جن / 15.

و) آیات دسته ی ششم: دلالت کننده ی بر «ملازم بودن اعمال انسان»:

)وَ کُلُّ انسانٍ اَلْزَمناهُ طائِرهُ فِی عُنُقِهِ وَ نُخرِجُ لَهُ یومَ القیامَهِ کتابا یلقاهُ منشورا( (2)

«و هر انسانی، اعمالش را بر گردنش آویخته ایم، و روز قیامت، کتابی برای او بیرون می آوریم که آن را در برابر خود، گشوده می بیند. [این همان اعمال اوست]».