معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 147

صفحه 147

1- [1] . معانی الاخبار، صدوق، ص 222.

2- [2] . الفردوس الأعلی، ص 283.

أَنیسُه اِذَا خَرَجَ مِن قَبرِهِ یومَ حَشرِه یونِسه مِن الأحوالِ وَ مِن هُمومِ القِیامَهِ...وَ اذا کانَ العَبدُ خاطئاً و عاصیاً لِذی الجلالِ وَ ماتَ عَلی غَیر تَوبهٍ و انتقالٍ، فَاذاً خَرج المَغرورَ المِسکینَ مِن قَبرهِ وَ مَعَهُ عَمَلَه السُوءَ الذّی عَملَه فی دارِ الدُّنیا و کانَ قَد صحبه فی قَبرهِ..؛(1) هنگامی که خلایق را از قبرهایشان خارج بسازند، با هر انسانی عملش که در دنیا انجام می داد خارج می شود؛ زیرا عمل هر انسانی مصاحب و همدم او در قبرش است؛ پس چنان چه عبد فرمانبردار پروردگارش باشد و عمل صالح انجام داده، آن عمل أنیس او در دنیا و انیس وی به هنگام خروج از قبر در روز حشرش باشد و مونس او از حوادث هولناک و غم بار قیامت است...

و اگر عبد خطاکار و نافرمان خداوند ذوالجلال بوده و بدون توبه و دگرگونی مرده، ناگهان آن مغرور بی نوا را از قبرش خارج کند، و با او عمل بدی را که در دنیا مرتکب شده خارج شود، همان عملی که در قبر نیز مصاحب و همراه او بوده است..».

حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:

«اِذا وُضِعَ المیتُ فی قَبره مُثّل لَه شَخصٌ، فَقالَ له... کُنتُ عَمَلُکْ فَبقیتُ مَعک؛(2) چون میت در قبرش گذاشته شود، شخصی نمایان شود و به وی گوید... من عمل تو بودم که با تو باقی هستم.

ب) دسته دوم

روایات دالّ بر «مجسّم شدن اعمال»:

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه