معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 160

1- [1] . سوره احزاب، آیات 18و 19.

2- [2] . سوره مائده، آیات 52و53.

علّامه ی طباطبایی در مورد بیماردلان می فرماید:

«آنان منافق نیستند بلکه مؤمنانی می باشند که ایمانشان ضعیف است و به هر صدایی توجّه کرده و با هر وزش بادی به هر سویی گرایش پیدا می کنند. این در صورتی است که بگوییم مرجع ضمیر در «اعمالهم» بیمار دلان است. امّا اگر مرجع ضمیر را یهود و نصاری بدانیم، همان گونه که سیاق و آهنگ کلام آیه، بیانگر آن است در این صورت، آیه ی شریفه از بحث خارج است».(1)

4- ارتداد

قرآن درباره ی حبط اعمال مرتدان می فرماید:

)... وَ مَن یرتَدد مِنکُم عَن دِینِه فَیمُت وَ هُوَ کافِرٌ فَاولئکَ حَبِطَت اعمالهُم فی الدّنیا وَ الآخِرَهِ وَ اُولئکَ أَصحابُ النّارِ هُم فیها خَالدُونَ((2)

«...کسی که از آیینش برگردد و در حال کفر بمیرد، تمام اعمال نیک [گذشته ی] او در دنیا و آخرت، بر باد می رود و آنان اهل دوزخند و همیشه در آن خواهند ماند».

5- تکذیب معاد

)وَ الّذین کذَّبُوا بایاتِنا وَ لِقاءِ الآخِرهِ حَبِطَت اعمالهُمْ هَل یجزَونَ اِلاّ ما کانُوا یعَمُلون((3)

«و کسانی که آیات، و دیدار رستاخیز را تکذیب [و انکار] کنند، اعمالشان نابود می شود؛ آیا جز آنچه را عمل می کردند پاداش داده می شوند؟!»