معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 213

1- [1] . بحارالانوار، ج68، ص10.

2- [2] . تفسیر البرهان، ج3، ص19.

«فِی حُجَراتِ النّار یأکُلُونَ مِن طَعامِها وَ یشربُونَ مِن شَرابِها وَ یتَزاوَرُون فیها وَ یقُولُون رَبَّنا لاتَقُم لَنا السَّاعَهَ لَنا ما وَعَدتَنا؛(1) ارواح کفّار در حجره های آتشی هستند که از طعام جهنّم می خورند [مثل زقّوم] و از نوشیدنی های جهنّم می نوشند و به دیدن یکدیگر می روند و می گویند: پروردگارا! قیامت را برپا نکن تا آن عذاب های دردناک را که به ما وعده داده بودی، عمل کنی».

- اثر اعتقاد به برزخ

اشاره شد که برزخ یکی از مواقف و تصفیه کننده ی انسان است، و شخص جزای اعمالش را قبل از فرا رسیدن رستاخیز، در برزخ می بیند.

مؤمن اگر در لحظه قبض روح مشمول رحمت الهی قرار گیرد بهشت برزخی مأوای اوست و اگر در زمان مفارقت روح آمرزیده نشود، در جهنّم معاقب خواهد بود.

البتّه عذاب برزخ بسیار سنگین و شکننده است. عمربن یزید به امام صادق علیه السلام عرض کرد: شنیدم می فرمایید: «همه شیعیان ما حتّی گناهکاران در بهشت هستند»:

«کُلُّ شِیعتِنا فِی الجَنَّهِ عَلی ما کانَ فِیهِم؟ قالَ: صَدَقتکَ کُلُّهم وَاللّه فِی الجَنّهِ. قالَ قُلت جُعلتُ فِداک اِنّ َالذُّنوبَ کَثیره کبائر، فَقال: أمّا فِی القِیامَهِ فَکُلُکُم فِی الجَنّهِ بِشفاعَهِ النَّبی المُطاعِ أو وَصیّ النبیّ، وَلکنَّی وَاللّهِ أتخَوفُ عَلیکم فِی البَرزخِ. قُلتُ: وَ مَا البَرزخ؟ فَقال: القَبرُ مُنذ حین مَوتِه اِلی القِیامَهِ»(2)