معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 237

1- [1] . سوره ی زلزال، آیات 4 - 5.

2- [2] . وسائل الشیعه، ج 5، ص 188.

3- [3] . تفسیر نورالثقلین، ج 5، ص 112.

خواهم داد، بنابراین سعی کن که در این روز استفاده کامل خودت را در راه سعادت ابدی انجام دهی».

امام سجّاد علیه السلام می فرمایند:

«هذا یومٌ حادِثٌ جدیدٌ وَ هُو علینا شاهدٌ عتیدٌ؛(1) امروز روز نویی است که در قیامت گواه اعمالی است که ما در آن انجام می دهیم».

_ اعضا و جوارح

اعضا و جوارح

اعضا وجوارح انسان به عنوان شاهد همراه به حساب می آیند و در صحنه ی قیامت به ادای شهادت می پردازند:

)یومَ تشهَدُ عَلَیهم اَلْسِنَتُهُم و أیدیهم وَ أَرجُلُهُم بِما کانُوا یعْمَلونَ((2)

«روزی که زبان ها، دست ها و پاهایشان بر رفتارشان گواهی دهند».

و گاهی بر دهانشان مُهر خورده و تنها دست و پاها سخن می گویند:

)الیومَ نَختِمُ عَلی اَفْواهِهِم وَ تُکلِّمنا ایدیهِم وَ تَشهدُ ارجُلُهم بِما کانوا یکسِبُون((3)

«روزی که بر لب های آنان مُهر می زنیم و تنها دست آنان با ما حرف می زند و پاهایشان گواهی می دهد که در دنیا به کجاها رفتند و چه کارها کردند».

در آیه ی دیگر خداوند در قرآن می فرماید:

)شهِدَ عَلیهِم سَمعُهُم وَ اَبصارُهُم وَ جُلُودُهم بِما کانُوا یعمَلون((4)