معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 255

1- [1] . بحارالانوار، ج 8، ص 64.

2- [2] . همان، ص 68.

3- [3] . همان، ص 69.

ثابت و استوار شد که خداوند به وسیله ی محبّت تو داخل بهشتش می کند».

در روایات متعدد آمده است که روی پل صراط با آن همه دلهره و صحنه ی آتش و باریکی راه و لحظه سرنوشت ابدی در چند مرحله توقفگاه است که غیر از اولیای خدا که برق آسا می گذرند، دیگران باید پاسخ گو باشند.

در تفسیر آیه ی )اَنَّ رَبَّک لَبِالْمِرصاد((1) امام صادق علیه السلام می فرمایند:

«که مراد، جواب گویی خدا در آن عبورگاه است(2)  در آن عبورگاه از نماز و از بستگان و فامیل و از حقوق مردم و امانت سئوال می کنند؛ در آن جا باز افرادی استوارند که در دنیا در انتخاب رهبر دنبال هر شخصی نرفته اند و تنها از رهبرانی پیروی کرده اند که منتخب خداو رسول او هستند».(3)

6_ اعتقاد به شفاعت و تأثیر آن

اشاره

«شَفَع و شفاعت هر دو مصدرند، به معنی مُنضَم کردن چیزی. به چیزی، راغب می گوید: الشفع، ضمیمه شدن شی ء است به همانندش، و «الشفاعه» پیوستن به دیگری برای این که یار و یاور اوست و درخواست کننده از او _ بیشتر کاربردِ شفاعت یعنی پیوستن و انضمام به کسی که از نظر حرمت و مقام بالاتر از کسی است که مادون اوست که مورد شفاعت قرار می گیرد و از این معنی شفاعت در قیامت است».(4)