معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 269

1- [1] . بحارالانوار، ج 8، ص 51.

چشمش نوشته باشد مؤمن دست او را گرفته داخل بهشت می سازم».

د) شفاعت انبیا

شفاعت، مخصوص پیامبر اسلام نیست. پیامبران دیگر نیز از این مقام برخوردارند. قرآن کریم درباره ی پیامبران دیگر نیز آیاتی دارد که این حقیقت به روشنی از آنها استفاده می شود:

)وَ لا یشفَعُونَ اِلاّ لِمَن ارتضی((1)

«آن ها جز برای کسی که خدا راضی [به شفاعت برای او] است شفاعت، نمی کنند».

)وَ لایملک الَّذینَ یدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفاعَهَ اِلاّ مَن شَهِدَ بِالْحَقّ وَ هُمْ یعْلَمُونَ((2)

«کسانی را که غیر از او می خوانند قادر بر شفاعت نیستند، مگر آنها که شهادت به حق داده اند و به خوبی آگاهند».

علّامه طباطبایی رحمه الله می فرماید:

«این دو آیه ی شریفه علاوه بر این که دلالت می کند بر شفاعت انبیا، دلالت بر شفاعت ملائکه نیز دارند»(3)

آیات دیگری که می توان به واسطه ی آنها شفاعت پیامبران را اثبات نمود، آیاتی است که حکایت می کند که پیامبران برای پیروان خود به طور عموم یا افراد مخصوص درخواست مغفرت نموده اند و این گونه آیات فراوان است؛ از جمله: آیات سوره ی آل عمران/ 146 - 148، اعراف/150-151-155، و...

در بعضی از احادیث نیز تصریح به شفاعت انبیا شده است؛ مانند حدیثی از