معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 286

1- [1] . سوره ی توبه، آیه ی 72.

2- [2] . سوره ی الرحمن، آیه ی 54.

3- [3] . سوره ی کهف، آیه ی 31.

جنس میوه ها است؛ این معنی تحت عنوان «فاکهه» و «فَواکِه» و «ثَمره» و «ثَمرات» و «اُکُل» در آیات بسیاری مطرح شده است:

)فِیها مِن کُلِّ فاکِهَهٍ زَوْجانِ((1)

«در آن دو باغ بهشتی که مخصوص خدا ترسان است از هر نوع میوه ای دو گونه مختلف وجود دارد».

6 _ شراب های طَهُور

نوشیدنی ها و شراب های طهور بهشتی همچون میوه ها و غذاهای آن کاملاً متنوّع و نشاط آفرین است، و قرآن با تعبیرات مختلفی از آنها یاد کرده است؛ )مَثَلُ الْجَنَّهَ الَّتی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِیها اَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَیر آسِنٍ وَ اَنْهارٌ مِن لَبَنٍ لَم یتَغَیر طَعْمُهُ وَ اَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّهٍ لِلشّارِبِینَ وَ اَنْهارٌ مِن عَسَلٍ مُصَفّیً((2)

«وصف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده چنین است که در آن نهرهایی از آب صاف و خالص است که هرگز بوی آن تغییر نکرده، و نهرهایی از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایی از شراب (طَهُور) که مایه ی لذّت نوشندگان است و نهرهایی از عسل تصفیه شده».

نعمت های روحانی و معنوی بهشت به مراتب از نعمت های مادی و جسمانی برتر و والاتر و پرشکوه تر است. ولی از آن جا که این مواهب و نعمت ها معمولاً در وصف نمی گنجد و دیدنی است [دیدن با چشم دل] نه گفتنی و نه شنیدنی، لذا در آیات قرآن غالبا اشارات سر بسته ای به این بخش از نعمت های بهشتی شده است؛