معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 74

1- [1] . سوره ی بقره، آیه ی 86.

2- [2] . سوره ی بقره، آیه ی 201.

3- [3] . سوره ی آل عمران، آیه ی 22.

4- [4] . سوره ی نساء، آیه ی 77.

5- [5] . سوره ی انفال، آیه ی 42.

عُدوه به معنای حاشیه و کنار بیابان است؛ یعنی آن گاه که شما مسلمین در نزدیک ترین حاشیه وادی به مدینه بودید و آنها در دورترین کنار آن، و کاروان ابوسفیان پایین تر از شما بود.

)اِنّا زَینا السَّماء الدُّنیا بِزِینَهٍ الکواکِب(

«ما آسمان نزدیک تر را مزین گرداندیم به زینتی که کواکب باشد».

همچنین است، آیه ی 12 سوره ی فصلت و 5 سوره ی ملک.

در این آیات کلمه ی دنیا قطعا به معنی نزدیک تر است.

جوهری در صحاح گفته: «دنیا به علت نزدیک بودنش دنیا نامیده شده». در قاموس و أقرب گفت: «دنیا نقیض آخرت است». در نهایه می گوید: «دنیا اسم این زندگی است که آخرت از آن دور است».(1)

2- آیات مدح دنیا در قرآن

اشاره

قرآن کریم، در آیات فراوانی از دنیا به عنوان «خیر»، «فضل»، «حسنه» و «رحمت» یاد می کند و بدین شکل مردم را جهت تلاش دنیوی و چرخاندن چرخ های اقتصادی جامعه، ترغیب و تشویق می نماید که به اختصار متذکر می شویم:

- دنیا فضل الهی است

«کلمه ی «فضل» به معنی زیاده است؛ ولی یک نوع زیادی که لازم و مقرّر باشد نه زیاده ی مطلق. بدین لحاظ، بر خیر، باقی، احسان، شرف و ترک چیزی بعد از طعام، و زیادی مال فضل اطلاق می شود ...»:(2)