معاد و آثار اعتقاد به آن صفحه 78

1- [1] . تفسیر مجمع البیان، ج 1-2، 667.

2- [2] . مفردات راغب، ص 118.

3- [3] . سوره ی بقره، آیه ی 201.

4- [4] . تفسیر مجمع البیان، ج 1-2، ص 530.

دیگر آیات دلالت کننده عبارتند از:

سوره ی اعراف/ 156، نساء/ 79، توبه/ 50.

-دنیا «رحمت» است

«رحمت، به معنای تجلّی رأفت و ظهور و شفقت و مهربانی است که در آن ملاحظه ی خیر و صلاح می شود؛ ولو این که ایجاد کراهت و گرفتاری و دردی هم بکند؛ همان طور که در دادن دارو به بیمار این گونه است»:(1)

)وَ اِذا أَذَقنَا النَّاسَ رَحمَهً مِن بَعدِ ضَرَّاءَ مَسَّتهُم اِذا لَهُم مَکرٌ فی آیاتنا ...((2)

«هنگامی که به مردم، پس از ناراحتی که به آنها رسیده است، رحمتی بچشانیم، در آیات ما نیرنگ می کنند ..».

«رحمت در آیه ی فوق به معنی سلامتی و گشایش و وسعت در روزی و زندگی است».(3)

)قُل لَو أنتُم تَملِکُون خَزائِنَ رَحمهِ رِبِّی اِذا لَمّا مَسکتُم خشیهَ الإِنفاق ...((4)

«بگو: اگر شما مالک خزائن رحمت پروردگار من بودید در آن صورت، امساک می کردید، مبادا انفاق، مایه ی تنگدستی شما شود ..».

)لَئن أَذقنا الإِنسانَ مِنَّا رَحمهً ثُمَّ نَزَعناها مِنْهُ اِنَّهُ لَیؤُسٌ کَفُورٌ((5)