زیارت اهل قبور صفحه 23

ص:30

1- (1) - تهذیب تاریخ دمشق، ابن عساکر: 7/ 292 ، چاپ بیروت.
2- (2) - سنن کبری، بیهقی: 4/ 31 ، ح 7207.
3- (3) - مسلم در صحیحش آن را نقل کرده است: 3/ 65 کتاب الجنایز (با اختلاف مختصری)؛ سنن ابن ماجه: 31/ 78 کتاب الجنایز، باب 36، ح 1547؛ المنتقی من اخبار المصطفی: 2/ 116.

«پروردگارم به من فرمان داده که به بقیع بروم و برای اهل بقیع طلب مغفرت نمایم». به آن حضرت گفتم: چه بگویم ای رسول خدا(صلی الله علیه و آله)؟ فرمود: بگو:

« السلام علی أهل الدیار من المؤمنین والمسلمین، یرحم الله المتقدمین منّا والمستأخرین وإنّا إن شاء الله بکم لاحقون » ...

[«سلام بر شما اهل سرزمین مؤمنین ومسلمین!] خداوند گذشتگان، و آیندگان ما را مورد رحمت قرار دهد وما نیز به خواست خداوند، به شما ملحق خواهم شد»]. (1)

دستۀ دوّم

(دستۀ دوّم)، روایاتی است که تشویق به زیارت قبور می کند، بعد از آن که از زیارت آنان جلوگیری شده بود، علاوه بر آن که هدف از سنّت نمودن زیارت قبور را نیز یاد آور می شود:

1- از پیغمبر اسلام(صلی الله علیه و آله) روایت شده است:

«من قبلاً شما را از زیارت قبور منع کرده بودم، امّا الآن به شما می گویم: اهل قبور را زیارت کنید؛ زیرا موجب یاد آخرت و دل کندن از دنیا می شود». (2)