اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 137

سقـــوط نظــام دنيـــا و نشـــانه‌هــاي آن

«اِنَّمـا تُوعَدوُنَ لَواقِعٌ:» (7 / مرسلات)

«فَاِذَا النُّجُـومُ طُمِسَتْ،» (8 / مرسلات)

«وَ اِذَا السَّماءُ فُرِجَـتْ،» (9 / مرسلات)

«وَ اِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ،» (10 / مرسلات)

-272

«وَ اِذَا الرُّسُلُ اُقِّتَتْ...» (11 / مرسلات)

ايــن آيــات بيــانگــر روز مــوعــودي اســت كــه از وقــوع آن خبــر داده و فرمـوده: «اِنَّما تُوعَدوُنَ لَواقِعٌ!»

خداي سبحان روز موعود را با ذكر حوادثي كه در آن واقع مي‌شود و مستلزم انقراض عالم انساني و انقطاع نظام دنيوي است، معرفي مي‌كند، نظير تيره شدن ستارگــان، شكافتــن زميــن، متلاشـي شدن كوهها و تحول نظام دنيا به نظامي ديگر.

و اين نشانيها در بسياري از سوره‌هاي قرآني و مخصوصا سوره‌هاي كوچك قرآن از قبيل سوره نبأ، نازعات، تكوير، انفطار، انشقاق، فجر، زلزال، قارعه و غير آن مكرر آمده است و در رواياتي هم كه در مورد مقدمات قيامت و نشانيهاي آن وارد شده،