اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 166

آسمان‌چون‌مس‌گداخته،كوههاچون‌پشم‌حلاجي‌شده! (323)

نشانه 33 ـ جمع‌شدن ماه و خورشيد با هم

«وَ جُمِــــــعَ الشَّمْـــــسُ وَ الْقَمَـــــــرُ»

«و ميــان خورشيــد و مـاه جمــع گـــردد.»

در ايــن آيـــه يــك نشانـه ديگــر از نشانـه‌هــاي قيامـــت ذكـــر شـــده اســـت.

منظــور از بــرق بصــر، تحيــر چشــم در ديــدن و دهشــت زدگــي آن اســــت و منظــور از خســوف قمر، بي‌نــور شــدن آن است.

«يَقُــولُ الاِْنْسانُ اَيْنَ الْمَفَرُّ،» يعني كجاست گريزگاه؟ در اينجا اين سؤال پيش مي‌آيد، كه با اينكه روز قيامــت روز ظهور سلطنــت الهي است و هر انسانــي مي‌داند

(324) اوضاع طبيعي و انساني قيامت

مفـر و فراري نيست، چطور مي‌پرسد «اَيْنَ الْمَفَرُّ؟» (1)

روزي كه آسمان دودي آشكار بياورد!