اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 174

(336) اوضاع طبيعي و انساني قيامت

«فَاِنَّمـا هِيَ زَجْــرَةٌ واحِـدَةٌ،»

«آري اين بــازگشت تنهـا با يك صيحـه عظيـم واقع مـي‌شـود،» (13 / نازعات)

«فَــاِذا هُـــمْ بِـالسّـاهِـــرَةِ،»

«كه نــاگهــان همـه مـردگـان، روي زميــن قـرار مـي‌گيــرنـد.» (14 / نازعات)

نشانه 41 ـ قرارگرفتن همه مردگان در روي زمين

اگــر نفخه دوم را «زَجْـرَة» خوانــده، از اين جهــت بوده كه انسان با اين نهيب از نشــأه مرگ به نشــأه حيات و از باطن زمين به روي زمين منتقل مي‌شــود و كلمه «اِذا» فُجائيــه اســت و معنــاي «ناگهان» را مي‌دهــد و كلمــه «ساهِرَة» به معنــاي زمين همــوار و يا زميـن خــالـي از گياه است.

زمين هموار قيامت، محل استقرار همه مردگان (337)

مي‌فرمايد: براي ما دشوار نيست كه ايشان را بعد از مردن زنده كنيم و دوباره به زندگي برگردانيم، براي اينكه برگشتن آنان بيش از زجرة واحدة مؤونه ندارد، به محضي كه آن زجره محقق شود، ناگهان همه زنده گشته و روي زميني تخت و يا بي آب و علـف قرار خواهند گرفت، بـا اينكـه لحظـه قبل از آن مرده و در شكم زميـن بـودند. (1)

حوادث آغاز واقعه