اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 199

و اگــر آن را «يَــوْمُ الْفَصْلِ» خوانــده، بدين جهــت است كه خداي تعالــي در آن روز بيــن حــق و باطـل جدايي مي‌افكنــد و محــق را از مبطــل و متقــي را از مجــرم جدا مي‌كند. ممكن هم هســت از اين جهت باشـد كه آن روز روز قضاء فصل الهي است.

«ميقــاتُهُــمْ اَجْمَعيـنَ،» يعنــي روز فصــــل روز ميقــــات همـــه آنــــان اســت.

«يَوْمَ لايُغْني مَوْلًي عَنْ مَوْلًي شَيْئا وَ لاهُمْ يُنْصَروُنَ،» اين آيه شريفه «يَوْمُ الْفَصْلِ»

يَوْمُ الْفَصْل، روز ميقات انسانها از اولين تا آخرين (379)

را بيــان مي‌كنــد. و نخســت ايــن معنــا را نفــي مي‌كند كه در آن روز كســي بــه درد كس ديگربخورد. در ثاني خبرمي‌دهد ازاينكه در آن‌روز كفار ياري نخواهندشد. (1)

يَـوْمُ الْفَصْـل، ميقات و وعـده‌گاه خلـق

«اِنَّ يَوْمَ‌الْفَصْلِ كانَ ميقاتا،»

«همانــا روز فصــل يعنـي روز قيامت كه در آن فصــل خصومتهــا شود وعده‌گاه خلـــق اســــت.» (17 / نبأ)

1- الميزان ج: 18 ص: 224 .

(380) اوضاع طبيعي و انساني قيامت