اوضاع طبیعی و انسانی قیامت از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 204

«فَذوُقُـوا فَلَنْ نَزيدَكُمْ اِلاّ عَذبا!» (30 / نبأ)

«جَـزاءً وِفاقـــا» دلالت دارد بر مطابقت كامل بين جزا و عمل، پس انسان با عمل خود نمي‌جويــد مگر جزايي را كه مو به مو مطابــق آن باشــد، پس رسيدن به جزا در حقيقــت رسيدن به عمل است، همچنان كه فرمود: «يا اَيُّهَا الَّذينَ كَفَـروُا لاتَعْتَذِروُا الْيَوْمَ

يَوْمُ الْفَصْل و كمينگاه بودن جهنم (387)

اِنَّمــا تُجْزَوْنَ ما كُنْتُــمْ تَعْمَلُونَ.» (7 / تحريم)

«وَ كُــــلَّ شَــــيْ‌ءٍ اَحْصَيْنــــاهُ كِتــابــــا،»

«و حــال آنكـه هر چيز را ما در كتـابي بــه احصــاء و شمــاره رقــم كرده‌ايم.» (29 / نبأ)

يعني هر چيزي را - كه اعمال شما هم از آن جمله است - ضبط كرده و در كتابي جليــل‌القدر بيان نموده‌ايــم، بنابرايــن آيه شريفــه مورد بحــث در معناي آيه زير اســت كــه مي‌فــرمــايــد: «وَ كُــلَّ شَــيْ‌ءٍ اَحْصَيْنــاهُ فـي اِمــامٌ مُبيــنْ.» (12 / يس)

ممكــن هم هسـت مــراد اين باشــد كه هر چيــزي را ما با نوشتــن در لوح محفــوظ و يا در نامــه اعمال حفــظ كرده‌ايــم.

جــزاي آنها موافق با اعمــال ايشان است، به علت اينكه چنين حال و وضعي داشتنــد، در حــالــي كــه مــا حــال و وضعشــــان را عليــه آنــان ضبــــط

(388) اوضاع طبيعي و انساني قيامت